Η έξοδος της Αιτ/νίας…


Σ’ όλη την Ελλάδα ανάβουν «σπίθες». «Σπίθες» διαμαρτυρίας. Για την αθλιότητα, που μας κατακλύζει και μας πνίγει. Και κάπου-κάπου , η «Σπίθα» γίνεται έκρηξη και πυρκαγιά.

Και κάποιοι άλλοι μιλούν για σεισάχθεια. Το μέτρο, με το οποίο ο σοφός Σόλων απάλλαξε, στην αρχαία Αθήνα, απ’ το άχθος(=βάρος) της χρεοκοπίας ένα μεγάλο τμήμα του αθηναϊκού λαού.

Παντού, λοιπόν, «σπίθες» και «σεισάχθειες». Κι εδώ στην Αιτωλοακαρνανία «άκρα σιγή, σιωπή του τάφου», που λέει κι ο εθνικός μας ποιητής στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του.

Και να που, στο Αγρίνιο, βγήκε, πριν λίγες μέρες, στο δρόμο ένα δίδυμο ηλικιωμένων: Ένας παπάς κι ένας δάσκαλος. Και καλούσαν τον κόσμο σε αφύπνιση και συστράτευση για τη σωτηρία της πατρίδας.
Κι, όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, άλλοι τους δέχονταν με ενθουσιασμό, άλλοι με συγκατάβαση και κάποιοι άλλοι με ειρωνεία ή και σκαιότητα:
-Καλά, τους είπαν κάποιοι, χάθηκαν οι νεότεροι να κάμουν αυτή τη δουλειά;
-Κι εμείς για τους νέους ψάχνουμε, τους αποκρίθηκαν. Να ξεσηκωθούνε και να μπούνε μπροστά. Κι εμείς να τους ακολουθήσουμε ή και να σταθούμε παράμερα. Για να χειροκροτούμε και να επευφημούμε τα λόγια τους και τις πράξεις τους. Αλλά, να που καθυστερούν πολύ! Και, μέχρι να ξεσηκωθούν, εμείς οι μεγαλύτεροι αισθανόμαστε ντροπή και φόβο!
-Και σαν τι ντρέπεστε και φοβάστε! τους είπαν.
-Φοβόμαστε, μήπως και συναρμολογηθούν τα οστά των ηρώων, που είναι θαμμένα στο Ηρώο του Μεσολογγίου. Και έρθουν και μας φωνάξουν:

«Εμείς, οι ελεύθεροι πολιορκημένοι, χύσαμε το αίμα μας και δώσαμε τη ζωή μας για την πατρίδα και την ελευθερία της! Κι εσείς οι απολιόρκητοι εθελόδουλοι, τη σκλαβώσατε στους ντόπιους απατεώνες και τους διεθνείς τοκογλύφους!
Πώς είναι δυνατόν, όταν, όπως θα ’λεγε κι ο Βάρναλης, «σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα, όπου σας έβρει, σας πατεί», εσείς να μένετε «άβουλοι και μοιραίοι αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα»!
Ποιοι περιμένετε να κάνουν το θαύμα! Πάντα οι…κάποιοι άλλοι»;

Τέτοια ακούνε και τέτοια αποκρίνονται ο παπάς με το δάσκαλο. Και συνεχίζουν την προσπάθειά τους. Και τον αγώνα τους…
Με την ελπίδα πάντα ότι οπωσδήποτε κάποιοι άλλοι, νεότεροι θα πάρουν τη σκυτάλη και θα μπούνε μπροστά. Για την έξοδο απ’ το καθεστώς της εθελοδουλείας!

Όπως ταιριάζει σε Έλληνες και σε πατριώτες. Αντάξιους απογόνους των ηρώων της Εξόδου!….

παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com

21 Σχόλια

  1. Πως θα γίνει να διαγραφούμε από τη λίστα παραληπτών? Έλεος πια με τον καθένα που ανεβάζει ένα blog και ενοχλεί χιλιάδες που ΔΕΝ θέλουν να παίρνουν τα email του. Σβήστε μας επιτέλους!!!!

    Απάντηση

  2. Ποιο είναι το ιμέηλ σας κύριε Σάκη, για να μπορέσουμε να σας σβήσουμε, επιτέλους.

    Γιατί ούτε κι εμείς θέλουμε να έχουμε παραλήπτες αυτούς, που ενοχλούνται απ’ τα κείμενά μας.

    Απάντηση

  3. Σβήσε το Ιμεηλ του κυρίου Παπα-ηλία, ενοχλουνται οι τοπικοί άρχοντες απο ελεύθερες ιδέες, γιατι έμαθαν ολα τα προηγούμενα χρόνια να καταπινουν τον κρατικό κορβανα με 100 κουταλες, αλλα τωρα εφτασε η ωρα τους… πεστους τα χαιρετίσματα !!!

    Απάντηση

  4. Ευχαρίστως να το σβήσω. Αλλά δεν μπορώ να ξέρω ποιο είναι το ιμέηλ του αξιότιμου κυρίου Σάκη.

    Και να το σβήσω, γιατί μαζί με τον κ. Σάκη ενοχλούνται και οι πολυσέβαστοι τοπικοί άρχοντες, όπως λέτε.

    Θυμάμαι ότι προεκλογικά κάποιων δημοσιεύονταν στον τοπικό Τύπο ολοσέλιδες φωτογραφίες. Που καθεμιά τους στοίχιζε κάπου εφτακόσια ευρώ. Κλπ, κλπ…

    Και τίθεται το ερώτημα: «πόθεν έσχον» τον Πακτωλό των χρημάτων, που διέθεταν για το όργιο της τόσης σπατάλης!

    Και τις οίδε και πόσων άλλων αφανών και αδιαφανών…

    Απάντηση

  5. Από τους Ενωμένους μπλόγκερς 5 σχόλια:

    Ο/Η Μίκης Θεοδωράκης είπε…

    Τέτοια ακούνε και τέτοια αποκρίνονται ο παπάς με το δάσκαλο. Και συνεχίζουν την προσπάθειά τους. Και τον αγώνα τους…
    Με την ελπίδα πάντα ότι οπωσδήποτε κάποιοι άλλοι, νεότεροι θα πάρουν τη σκυτάλη και θα μπούνε μπροστά. Για την έξοδο απ’ το καθεστώς της εθελοδουλείας!
    Όσο θα είμαι ζωντανός, θα είμαι κοντά σας βράχος ακλόνητος
    Μίκης Θεοδωράκης

    15 Απριλίου 2011 11:48 μ.μ.

    Ο/Η marianaonice είπε…

    Ευχόμαστε ο Μίκης Θεοδωράκης να ζήσει χίλια χρόνια και να εμψυχώνει πάντα όπως αυτός μόνο ξέρει το λαό για πάλης ξεκίνημα και νέους αγώνες!!
    :))

    16 Απριλίου 2011 1:36 π.μ.

    Ο/Η ΒLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ» είπε…

    @Μίκης Θεοδωράκης
    Ευχαριστούμε για την τιμή να μας @επισκεφθείτε!

    16 Απριλίου 2011 1:44 π.μ.

    Ο/Η Aνεμος είπε…

    υπάρχουν σπίθες παππά μου και θα γίνουν φλόγες να είσαι σίγουρος

    16 Απριλίου 2011 2:04 π.μ.

    Ο/Η παπαηλιας-υφαντης είπε…

    Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Μίκη Θεοδωράκη, που μας έκαμε την τιμή να σχολιάσει τις σκέψεις μας και τις προσπάθειές μας.

    Άλλωστε το δικό του ξεκίνημα μας έδωσε το κουράγιο να κάνουμε κι εμείς τα πρώτα μας βήματα.

    Και ασφαλώς η τωρινή, τόσο τιμητική για μας ενθάρρυνσή του μας δίνει δύναμη για τη συνέχεια.

    Που την ευχόμαστε και για τον ίδιο.
    Για να διασκελίζει τις παγίδες και τις τρικλοποδιές.

    Έτσι ώστε ο Νοητός Ήλιος της Δικαιοσύνης να οδηγήσει και πάλι τη χώρα μας στην ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

    16 Απριλίου 2011 11:17 π.μ.

    Απάντηση

  6. «Ο δάσκαλος, ο δάσκαλος, αυτός ο σαρδανάπαλος!!!»

    Απάντηση

  7. ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ…

    «Έβλεπα σήμερα στην τηλεόραση τον Γ.Κύρτσο να λέει τα εξής(ελεύθερη μεταφορά των λεγόμενων του γιατί δεν θυμάμαι ακριβώς πως το είπε)
    “Πρέπει να προσέχουμε τώρα με τις αποκρατικοποιήσεις να μην γίνει το ίδιο που έγινε με την Ολυμπιακή. Από τα χρήματα που πήρε το δημόσιο(σιγά να μην τα πήρε το δημόσιο) για την πώληση της Ολυμπιακής τα περισσότερα κατέληξαν μεσω των ασφαλιστικών ταμείων ως αποζημιώσεις στους εργαζόμενους, αυτή τη φορά κάτι τέτοιο πρέπει να αποφευχθεί…“
    Δηλαδή τι ζητάει ο κανίβαλος; Ζητάει αυτή τη φορά, να μην χρυσωθεί ούτε καν το χάπι όπως είχε γίνει με την Ολυμπιακή. Δηλαδή δεν φτάνει που οι αγοραστές θα κερδοφορούν από παραγωγικές δομές που φτιάχτηκαν με τον ιδρώτα των ελλήνων εργαζομένων και θα ξεπουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί, αλλά από αυτό το κομμάτι ψωμί ο Κυρ. Κύρτσος ζητάει να μην δοθούν καν μερικά ψίχουλα στους εργαζόμενους, έστω για να τους κλείσουν το στόμα. Προφανώς οι κύριοι της πλουτοκρατίας, δεν φοβούνται πια την αντίδραση του λαού, αφού βλέπουν ότι δεχόμαστε όλο αυτό το αποκαλυπτικό σκηνικό που περνάει μπροστά από τα μάτια μας, με χαρακτηριστική απάθεια οι περισσότεροι.
    Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο όμως, γιατί έτσι που το πάνε, δεν αργεί και τόσο η μέρα που η συνείδηση των λαών θα ριζοσπαστικοποιηθεί, επειδή θα καταλάβει πως η σύγκρουση με τα μονοπώλια είναι το μόνο φως, στο τούνελ που μας έχουν χώσει…»

    Από :

    Ανθρωποφαγία

    Απάντηση

  8. Δεν πολυκατάλαβα, γιατί με πήγες σε τόσα «περίπτερα»…

    Ο δάσκαλος, ο συγκεκριμένος, είναι ένας απλός άνθρωπος, που έχει το γνώρισμα ότι ενδιαφέρεται για τα κοινά. Σε μια περιοχή, όπου κανείς, ουσιαστικά δε νοιάζεται για τίποτε. Μέχρι απελπισίας….

    Ο Κύρτσος, κατά τη γνώμη μου, ανήκει στους σκληροπυρηνικούς του συστήματος. Μιλάει τη γλώσσα των εχόντων και κατεχόντων. Και δεν δίνει πεντάρα για τα βάσανα των διαρκώς πτωχευόντων. Πρόκειται για ένα καρχαριάκι, με μεγάλη δόση ναρκισσισμού…

    Το τραγούδι των ΝουΔούλων; Νερόβραστο και άνοστο και βλακώδες, όπως αυτοί, που μας κυβερνούν εδώ και πολλά χρόνια. Έχουν τα ιδανικά του Κύρτσου. Την ηθική των καρχαριοειδών….

    Η «αριστερή πολιτική»; Χρησιμοποιεί μια γλώσσα, που δεν την πολυκαταλαβαίνω. Έχω την αίσθηση ότι οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται, όπως ξανά ‘χω πει μια ανανέωση σε πρόσωπα.

    Προσωπικά θα ήθελα μια «χριστιανική δημοκρατία», όπως ήταν στα πρώτα βήματα του χριστιανισμού. Χωρίς δεσποτιλίκια και άλλα αντιχριστιανικά κυριλίκια…

    Πάντως ευχαριστώ για την πολυμερή ενημέρωση.

    Απάντηση

  9. «Η “αριστερή πολιτική”; Χρησιμοποιεί μια γλώσσα, που δεν την πολυκαταλαβαίνω. Έχω την αίσθηση ότι οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται, όπως ξανά ‘χω πει μια ανανέωση σε πρόσωπα.»

    Χρησιμοποιεί μια γλώσσα πολύ απλή, και αν διαβάσεις ριζοσπάστη θα καταλάβεις πόσο εκλαικευμένη είναι. Όσο για την ανανέωση, διάβασε τα φιλοκομμουνιστικά blog και θα δεις τι ανανέωση σιγοβράζει.
    Επίσης τα στελέχη του ΚΚΕ (Παπαρήγα, Κανέλη, Μπογιόπουλος κλπ), σε όλοες τους τις εμφανίσεις είναι πολύ δυναμικοί και ουσιαστικοί, απλά για να «νιώσεις» αυτό που θέλουν να πούν, πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι έξω απο το κάδρο που μας έχουν συνηθήσει να σκεφτόμαστε, έξω απο την λογική του εξορθολογισμού του συστήματος.

    Όσο για την χριστιανική δημοκρατία, πως θα με αντιμετωπίζει αυτή εμένα που είμαι άθεος; ή καλύτερα άθρησκος. Πως θα αντιμετωπίζει την μουσουλμανική μειονότητα; Σε αυτή τη δημοκρατία ποιός θα έχει τα μέσα παραγωγής και πως θα είναι μοιρασμένος ο πλούτος; Βασικά ερωτήματα, που άσχετα αν τα αποδέχεται κάποιος η όχι, το ΚΚΕ τους δίνει απάντηση.

    http://www.poexania.wordpress.com (ο συγγραφέας του άρθρου για τα κατορθώματα του κανίβαλου Κύρτσου)

    Απάντηση

  10. Και το blog μου δεν ειναι «περίπτερο» δεν πουλάω κάτι, εκτός και αν δεν το εννούσες έτσι

    Απάντηση

  11. Φίλε poexania ,θεωρώ ότι ο αγαπητός μου παπά-Ηλίας δεν σναφέρεται στην «αριστερή πολιτική» εν γένει, αλλά στο ιστολόγιο με αυτή την ονομασία, όπου τον παρέπεμψα, βγάζοντάς τον από το θέμα της ανάρτησής του.

    Το δικό σου το απόσπασμα έκρινα ότι συνδέεται –έμμεσα αλλά ουσιαστικά– με το θέμα της ανάρτησης του παπά-Ηλία, ιδίως τα παρακάτω:

    «…Προφανώς οι κύριοι της πλουτοκρατίας, δεν φοβούνται πια την αντίδραση του λαού, αφού βλέπουν ότι δεχόμαστε όλο αυτό το αποκαλυπτικό σκηνικό που περνάει μπροστά από τα μάτια μας, με χαρακτηριστική απάθεια οι περισσότεροι.
    Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο όμως, γιατί έτσι που το πάνε, δεν αργεί και τόσο η μέρα που η συνείδηση των λαών θα ριζοσπαστικοποιηθεί, επειδή θα καταλάβει πως η σύγκρουση με τα μονοπώλια είναι το μόνο φως, στο τούνελ που μας έχουν χώσει…»

    Δεν απαντώ εκ μέρους του παπά-Ηλία, φυσικά, αλλά θέλω να είμαι σαφής ως προς τις δικές μου προθέσεις.

    Λυπάμαι αν υπήρξα αφορμή για τυχόν παρεξήγηση μεταξύ δύο ιστολόγων τους οποίους εκτιμώ ιδιαίτερα.

    Απάντηση

  12. Μεσολόγγι
    …………..

    Από τον Κώστα Αμφιλοχίτη (press-gr)

    Μετά τις έντονες αποδοκιμασίες και τα γιουχαϊσματα που ακούστηκαν στο Μεσολόγγι χθες βράδυ, κατά των παρισταμένων πολιτικών, στις εκδηλώσεις για την επέτειο της Εξόδου, προβληματισμός επικράτησε για τι μπορεί να συμβεί και σήμερα που συνεχίζονται οι εκδηλώσεις.
    Το «πικρό ποτήριον» (ή έστω η «καυτή πατάτα») βρέθηκε στα χέρια του…
    αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Τηλέμαχου Χυτήρη που εκπροσωπεί την κυβέρνηση στις εκδηλώσεις.
    Ο κ. Χυτήρης ξεκίνησε έναν μαραθώνιο (νυχτερινών) διαβουλεύσεων για να βρεθεί τρόπος να αποφευχθεί η επανάληψη των αποδοκιμασιών που θεωρούνται ήδη πάντως τα προεόρτια για όσα θα συμβούν τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας.

    Αναρτήθηκε από sibilla στις Κυριακή, Απρίλιος 17, 2011

    Απάντηση

  13. Απ’ την Ανάσταση στην Επανάσταση

    Πέρασαν σχεδόν 45 χρόνια κι ακόμα ηχεί σ’ αυτιά μου η φράση του Παπαδόπουλου «πριν από την επανάστασιν η χώρα ευρίσκετο ενώπιον γκρεμού. Σήμερον η χώρα κάνει ένα βήμα – άλμα (;) – προς τα εμπρός!…». Ημουνα στην Πρώτη Γυμνασίου και 21η Απριλίου δεν πήγα ποτέ στην εκδρομή στους Αγίους Αποστόλους. Θα ήταν και με λεωφορείο, η παρθενική της εφηβείας μου, μεγάλο πράγμα εκείνα τα χρόνια… Το Πάσχα, η Ανάσταση, εκείνο το μεγαλειώδες και βαθύτατα επαναστατικό «θανάτω θάνατον πατήσας», μας πήρε λίγο καιρό της πιτσιρικαρίας της εποχής να συνειδητοποιήσουμε ότι είχε μολυνθεί από την «εθνοσωτήριον». Ο πατέρας μου έκλαψε τους αγώνες του, η μάνα μου τη χαμένη προίκα της κι εγώ με την αδερφή μου, αντιεπικοινωνιακά μικρότερη τρία χρόνια, είχα εμπιστοσύνη στα νιάτα μου με την παντοδυναμία που εμπνέει η υγεία, η διαμόρφωση της ζωής, το σπαρτάρισμα της εφηβικής φρεσκαδούρας.

    Με σχεδόν μισόν αιώνα στην πλάτη έχοντας ζήσει ζωή, δράστης κι όχι θεατής, αυτά τα βιώματα δεν σβήνονται απ’ το πετσί του μυαλού μου. Είμαι αυτά κι άλλα τόσα διαμορφωτικά, όπως όλοι σχεδόν οι άνθρωποι της Γης οι λιγότερο ή περισσότερο αλαφροΐσκιωτοι κι αντιστεκόμενοι στο μέσα τους κτήνος. Για παράδειγμα, θυμάμαι από την 22α Απριλίου του ’67 το όνομα Ελής, συλληφθέντος και μεταφερθέντος στον Ιππόδρομο, εκεί που κείται σήμερα το …υπό κατάρρευση Ωνάσειο Ιδρυμα. Αυτή τη μνήμη την έχω από τότε συνυφασμένη με μια εικόνα που σήμερα ακόμα στο κεφάλι μου είναι ίδια κι απαράλλαχτα οδυνηρή σαν ποίημα μαχαίρι. Ο Ελής ως εληά, απ’ τ’ αγαπημένα μου δέντρα, τσαλαπατημένος σ’ έναν ιππόδρομο χειρότερο απ’ τον βυζαντινό, στασιαστής του φαιόχρωμου των τανκς με ακατάληπτο το «εν τούτω» και βαθύτατα ηττημένο μέσα μου το «νίκα». Ηταν η προστακτική του ακατανόητου, άνθρωποι να βασανίζουν ανθρώπους. Ηταν από τότε που πείστηκα πως άμα κατέχεις τη γλώσσα δε σε ξεγελάνε οι ανώμαλοι της Ιστορίας και να περνάνε για επαναστάτες οι βιαστές της. Ηταν από τότε που εδραίωσα την πεποίθηση πως η ανάσταση προηγείται της επανάστασης. Ανασταίνεται η συνείδηση του υποκειμένου και του συλλογικού υποκειμένου μαζί κι ύστερα επαναστατεί. Τότε το «θανάτω θάνατον» γίνεται θυσία του κοινού καλού, που όσο κι αν οι Σόροι ξεφυσάνε τα λεφτά τους, τη λεία τους πάνω στις σορούς των πολλών, ούτε τους ανασταίνουν, μήτε οι ίδιοι γίνονται αθάνατοι.

    Εχουμε 2011. Περνάω στην τρίτη ηλικία, κι ας το λέει η καρδούλα μου ακόμη. Το Πάσχα έρχεται μαύρο κατάμαυρο κατά πάνω μας. Τα δώδεκα ευαγγέλια της φετινής 21ης Απριλίου – μαύρης επετείου, είναι οι θλιβερές αξιολογήσεις των οίκων των αφεντικών του κεφαλαίου. Ο λαός τη Μεγάλη Παρασκευή αγωνίζεται να μην κλάψει για τα ολοζώντανα παιδιά του, που ως γλυκύτατον έαρ βλέπει την άρχουσα αστική τάξη να τα προετοιμάζει για κάρβουνο και δούλους. Αυτή η Ανάσταση σηματοδοτεί περισσότερα απ’ όσα φανταζόμαστε. Εχω εμπιστοσύνη στην επαναληπτικότητα του λαϊκού μεγαλείου. Οι εληές ακόμα και εγκαταλειμμένες, αγριεληές γίνονται και πολλαπλασιάζονται ερήμην των αφεντικών. Τρέφουν αναστάσεις κι επαναστάσεις. Είναι τα νιάτα που δεν απαντούν στο ερώτημα όπως τους τίθεται, αλλά όπως το θέτουν. Βάστα καρδιά μου οι υπόλοιποι κι εμπρός σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους…

    Της
    Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

    Απάντηση

  14. Σας ευχαριστώ όλους για την επικοινωνία.

    Τις Κυριακές δεν ασχολούμαι με το ιντερνέτ. Και γι’ αυτό καθυστέρησα να απαντήσω. Αλλά «κάλιο αργά…».

    @ poexania

    Έχω διαβάσει Ριζοσπάστη. Και αλλεπάλληλες φορές έγραψα και ψήφισα υπέρ του ΚΚΕ. Δεν έχω παρωπίδες. Και ποτέ μου δεν βολεύτηκα σε κανένα κάδρο. Μια ζωή ήμουνα-για να κάνω ένα λογοπαίγνιο-…καδροσπάστης. Και γι’ αυτό διώχτηκα -φανερά ή κρυφά-
    απ ‘όλη την χλωρίδα και την πανίδα του κατεστημένου.

    Σχετικά με τα πρόσωπα; Η πείρα με έχει διδάξει ότι δεν παίζει ρόλο μόνο το τι θα πεις, αλλά και το πώς. Και στενοχωριέμαι, όταν βλέπω ότι κάποιοι χώροι «κρύβουν το φως υπό τον μόδιον».

    Κομμουνισμός ή χριστιανισμός; Αν προσέξατε, εγώ δεν μιλώ για το σημερινό κάλπικο χριστιανισμό. Αλλά για τον αρχικό. Πάνω στον οποίο-κατά τη γνώμη μου-στηρίχτηκε και το μανιφέστο του Μαρξ. Και ιδιαίτερα εκείνο: » Ο καθένας πρέπει να προσφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του και να παίρνει ανάλογα με τις ανάγκες του».

    Δυστυχώς στο χώρο αυτό υπάρχει αμοιβαία καχυποψία. Προσωπικά έχω υπερβεί την τάφρο αυτή της καχυποψίας. Όμως, σχεδόν, σε κάθε βήμα μου, διαπίστωνα ότι η καχυποψία υπήρχε από την άλλη πλευρά. Επειδή ακριβώς δεν μπορούσαν να κατανοήσουν πώς ήταν δυνατόν ένας παπάς να χρησιμοποιεί τη γλώσσα, που χρησιμοποιώ….

    @ Φιλήμονα

    Αναφέρομαι σε όλη την αριστερά. Όπου με στενοχωρεί ιδιαίτερα η πολυδιάσπασή τους. Σαν τους παλαιοημερολογίτες. Που, σε τελική ανάλυση, τους καθιστά αναποτελεσματικούς. Και δίνει την εντύπωση ότι-έστω και ακούσια- βοηθούν το σάπιο κατεστημένο…

    Από τη δική μου την πλευρά δεν υπάρχει καμιά παρεξήγηση σχετικά με τον φίλο poexania. Ιδιαίτερα, όταν έρχομαι σε επικοινωνία με ανθρώπους, οι οποίοι έχουν να που πράγματα ουσιαστικά και ενδιαφέροντα.

    Ο Τηλέμαχος; Πέρασε κι αυτός απ’ την τάξη των ποιητών στη μαφία των κακοποιητών του λαού και της πατρίδας.

    Και οι Μεσολογγίτες; Διαμαρτύρονται για το εφετείο, που δόθηκε στο Αγρίνιο. Για την ουρά, δηλαδή, του γαϊδάρου. Και δεν τους καίγεται καρφί, σ’ αυτούς και του Αγρινιώτες όταν ολόκληρος γάιδαρος,μουσκεύει μέσα στο πηγάδι….

    @ Γιώτα

    Σ’ευχαριστώ για το αναστάσιμο κείμενο της Λιάνας. Που δείχνει από την πλευρά της ότι είναι ανάγκη να υπερβούμε τις αγκυλώσεις και της παιδικές αρρώστιες, που δείχνουν ότι οι γιοι του του σκότους
    (πασοκονουδούλοι) είναι, δυστυχώς, φρονιμότεροι απ’ τους γιους του φωτός…

    @ Αττικά Νέα: Θερμά σας ευχαριστώ για την ανάρτηση.

    Απάντηση

  15. Επίθεση κατά της κυβέρνησης εξαπέλυσε ο Τιμόθεος Κιλίφης σε συνέντευξη στον Τέρενς Κουίκ και στο Kontra Channel.
    Συγκεκριμένα ζήτησε από τον κόσμο να βγει μαζικά στους δρόμους σε όλες τις πόλεις και να αλλάξει το σύνταγμα.
    Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε «δεν μπορεί ο κόσμος …
    να πεινάει και αυτός να είναι άνετος».Τέλος ζήτησε να πληρώσουν οι κλέφτες πολιτικοί του χρηματιστηρίου,των ομολόγων και των λοιπών σκανδάλων.
    Έτσι πρόκειται για την πρώτη αντίδραση ανθρώπου της εκκλησίας κατά του μνημονίου.

    greek-rada.gr

    Απάντηση

  16. Δεν γνωρίζει το κρατικο χρέος των κομμάτων ο κύριος Παπα-Ηλία, οποτε και ενοχλειται απο την ελεύθερη δημοκρατικη ενημέρωση … και τα υπερογκα αυτα εκατομμύρια καλείται ο λαός να πληρώσει… οπως παντα πληρωνει ο λαος τις φαγάνες τις δικές τους και των πελατων τους που βρίσκονται αναμεσα μας…

    Απάντηση

  17. Posted by Αrias on 3 Μαΐου, 2011 at 1:18 πμ

    Μιας και ειπαμε και για έξοδο, μηπως ο Παππας με το Δασκαλο κι με εμένα μαζί να καναμε την αρχή στην έξοδο ανάβοντας αυτή τη Σπίθα ; …..

    Απάντηση

Σχολιάστε