Κάποιο παχύδερμο της τρόικας του εφιαλτικού μνημονιακού καθεστώτος χαρακτήρισε, τους «αγαναχτισμένους» πολίτες ως άτομα της έσχατης και ανυπόληπτης νοητικής και ηθικής υποστάθμης.
Σε αντίθεση με την αφεντομουτσουνάρα τους, που είναι υψηλής περιωπής. Καθότι τυγχάνουν διαπρεπείς εκπρόσωποι της συμμορίας των «ένδοξων» σύγχρονων εφιαλτών.
Πιο συγκεκριμένα χαρακτήρισε, το εν λόγω παχύδερμο, όπως ακούσαμε και είδαμε σε βίντεο, τους «αγαναχτισμένους» πολίτες…κομμουνιστές και φασίστες!
Και βέβαια τον χαρακτηρισμό «κομμουνιστές» χρησιμοποίησε-όπως και πολλοί άλλοι του είδους του-απαξιωτικά!
Και λέω απαξιωτικά, γιατί κομμουνισμός σημαίνει ουσιαστικά κοινοκτημοσύνη και κοινότητα αγαθών και δικαιωμάτων. Δηλαδή, με ένα λόγο, κοινωνική δικαιοσύνη.
Πραγματικότητα, που ίσχυε στην πρωτοχριστιανική κοινωνία. Όπου ήταν όλα ήταν για όλους κοινά. Και όπου ο καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του.
Βέβαια ο χριστιανικός κομμουνισμός ήταν θρησκευτικός. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία δικαιοσύνης, απλά και μόνο με νομικά κατασκευάσματα. Αν δεν φωτίζεται απ’ τον «Ήλιο της Δικαιοσύνης». Κι, αν, εκτός απ’ τους δίκαιους νόμους, δεν εμπνέεται, απ’ την ψυχή και την καρδιά του καθενός ανθρώπου. Όπως χαρακτηριστικά λένε οι Πράξεις των Αποστόλων (δ, 32-34).
Μακάρι, λοιπόν, όλοι οι πολίτες της Ελλάδας, αλλά και όλης της Γης να ήταν κομμουνιστές. Αλλά, για να ήταν αληθινοί κομμουνιστές, θα έπρεπε πρώτα-πρώτα να είναι αληθινοί χριστιανοί.
Κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει. Αφού ο χριστιανισμός έχει συνταιριαστεί, από κάποιους αντίχριστους τελείως αταίριαστα με τον καπιταλισμό. Ή και τον εθνικοσοσιαλισμό. Με τους οποίους βρίσκεται σε διαμετρική και καταλυτική αντίθεση.
Αλλά ο εν λόγω συκοφάντης των λαϊκών αγώνων και κινητοποιήσεων χαρακτηρίζει, όπως προαναφέραμε, τους «αγαναχτισμένους» και φασίστες.
Χαρακτηρισμός, που, πέρα για πέρα είναι και συκοφαντικός και διλαστροφος.
Ιδιαίτερα μάλιστα σήμερα, οπόταν όλοι γνωρίζουν ποιοι είναι οι οι διαπρεπείς εκπρόσωποι του δολιότερου και εφιαλτικότερου από κάθε άλλο και δολοφονικότερου φασιστικού καθεστώτος. Που έχουν, εντούτοις, το θράσος να χαρακτηρίσουν φασίστες τους δίκαια «αγαναχτισμένους» πολίτες.
Και λένε και κάνουν ο, τι θέλουν οι εφιάλτες και λήσταρχοι αυτοί, γιατί δεν υπάρχει ένας ουσιαστικός πολιτικός αντίλογος. Μια πολιτική, δηλαδή παράταξη, που να συσπειρώσει τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και να στείλει το εφιαλτικό τους καθεστώς στον αγύριστο.
Γεγονός που σημαίνει ότι είναι πρωταρχική ανάγκη να ενοποιηθούν όλες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις. Για να γίνουμε, αν θέλουμε, κάποτε, αποτελεσματικοί.
Γιατί η μέχρι τώρα πολυδιάσπαση, όπως ξανάχουμε πει, και οι ομφαλοσκοπήσεις μας και τα λογύδρια, που εκφωνούμε ή γράφουμε κάθε φορά, ευκαίρως ή ακαίρως, μάλλον τους διασκεδάζουν.
Και τους εμπνέουν το θράσος να λένε και να κάνουν σε βάρος μας αυτά, που λένε και κάνουν. Και να μας χλευάζουν σε όλη τη μεγαλοπρέπεια της αλητήριας παχυδερμίας τους….
Και, ασφαλώς, θα πουν και θα κάνουν και άλλα πολλά και πολύ χειρότερα, που στο μέλλον θα ιδούμε και θα ακούσουμε και θα υποφέρουμε απ’ τη συμμορία των εφιαλτικών αυτών παχύδερμων.
Και στις επόμενες εκλογές η ληστρική συμμορία τωνκαπιτα-ληστών, εθνικοσοσια-ληστών και των, λεγόμενων, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, σοσια-ληστών θα είναι και πάλι νικητές και τροπαιούχοι. Και θα κάμουν τα δικά μας έσχατα, όπως λέει το Ευαγγέλιο, «πολύ χείρονα των πρώτων»
Ο Χριστός συνήθιζε σε ανάλογες περιπτώσεις να λέει: «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω»!
Μακάρι κι εμείς ν’ ακούσουμε τη φωνή του παρόντος. Κι όχι μόνο του παρόντος, αλλά και του παρελθόντος και του μέλλοντος.
Κι εκείνων, δηλαδή, που, στο παρελθόν, πάλεψαν με φιλότιμο και αυτοθυσία να μας παραδώσουν ελεύθερη την πατρίδα.
Κι εκείνων στους οποίους εμείς, χωρίς ντροπή και φιλότιμο, θα τους παραδώσουμε την πατρίδα σκλάβα και αλυσοδεμένη…
παπα-Ηλίας
ΥΠΕΡΒΑΣΗ 
Posted by ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΠΟ ΑΓΡΙΝΙΟ on 1 Δεκεμβρίου, 2011 at 7:22 μμ
Καλησπέρα παπα Ηλια,
Σήμερα δυστυχώς βρήκα την ευκαιρία να διαβάσω τα περισσότερα άρθρα σου απο τον «αντιδεσποτικό». Είναι πραγματικά συγκλονιστικά. Είσαι ένας ΗΡΩΑΣ, μιά ελεύθερη καρδιά με βαθιά πιστη στην χριστιανική διδασκαλία και όχι στην δεσποτοκρατία.
Έχεις ποτέ σκεφτεί να εκδώσεις όλα σου τα άρθρα, συμπριλαμβανομένου και του «αντιδεσποτικού» σε ένα βιβλίο, γιατί δυστυχώς δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να «σερφάρουν» στο διαδύκτιο.
Να σε έχει ο Θεός πάντα γερό και δυνατό και πάντα ΕΛΕΥΘΕΡΟ
Posted by papailias on 1 Δεκεμβρίου, 2011 at 8:51 μμ
Θόδωρε, καλησπέρα και από μένα
Άγγιξες μια απ’ τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής μου. Ήταν πάντα όνειρό μου να εκδώσω σε βιβλίο όλη την περιπέτεια της ζωής μου, που σ’ ένα βαθμό είναι και περιπέτεια της εποχής μας και της πατρίδας μας και της Εκκλησίας μας. Αλλά…
οι οικονομικές μου δυνατότητες ποτέ δεν μου το επέτρεψαν.
Γι’ αυτό αναγκαζόμουνα εκδίδω από καιρό σε καιρό κάποια δικά μου εφημεριδάκια. Όπως στην Αθήνα τον «Αντιδεσποτικό αγώνα» και εδώ στο Αγρίνιο την «ΥΠΕΡΒΑΣΗ». Κι άλλοτε να αρθρογραφώ ή να στέλνω επιστολές σε διάφορες τοπικές ή αθηναϊκές εφημερίδες. Οι οποίες συχνά παραμόρφωναν-κατά το δοκούν -τα κείμενά μου.
Ευτυχώς, που τώρα στα γεράματά μου μπόρεσα να βρω μια κάποια διέξοδο στο ιντερνέτ.
Δεν αισθάνομαι ότι είμαι ήρωας. Νιώθω, όπως μικρός, που φύλαγα στις ερημιές τα πρόβατα. Και σφύριζα ή τραγουδούσα, για να παίρνω κουράγιο.
Τα κείμενά μου είναι τραγούδια, με τα οποία προσπαθώ να δίνω κουράγιο στον εαυτό μου και τους συνανθρώπους μου, καθώς οδοιπορούμε μέσα στην τόσο απογοητευτική στις μέρες μας ερημιά του κόσμου…
Ευχαριστώ για την επικοινωνία και για τα ενθαρρυντικά σου λόγια.
Posted by Γιώργος Μεσσηνία on 2 Δεκεμβρίου, 2011 at 1:18 μμ
Καλημέρα παπα-Ηλία!
Προφανώς αυτό το θράσος των παχύδερμων, διαπνέεται από την υπεροψία του «πετυχημένου».
Άλλωστε κάθε μέρα αντικρύζει κανείς αυτή την …επιτυχία σε όλη τη τραγικότητά της.
Δημογραφική εξουθένωση, παιδάκια που λιποθυμούν από την ασιτία, νέα ζευγάρια που αναγκάζονται ή να πεθάνουν ή να μεταναστεύσουν, γκετοποίηση, φόβος, ανασφάλεια, ένα γκρίζο και καταθλιπτικό τοπίο το οποίο διαχειρίστηκαν εκείνοι ως κεφαλή της πυραμίδας και ισομοίρασαν τις ευθύνες κατά το δοκούν.
Πόντιους πιλάτους δεν τους λέει κανείς,, γιατί τουλάχιστον αυτός υπήρξε ένα δειλό ανθρωπάκι, που δεν ήθελε μπλεξίματα και παρίστανε τον ισορροπιστή.
Αυτοί λειτουργούν με μεγαλύτερη αναίδεια ακριβώς επειδή δεν έχουν αίσθηση της κοινωνίας μέσα τους, δεν γνωρίζουν τους ανθρώπους, δεν κατανοούν τις βιοτικές ανάγκες.
Αγωνιούν μόνο για την υστεροφημία και τα συγχαρίκια του θλιβερού περίκλειστου περιβάλλοντος που τους παραδέχεται όταν εκστομίζουν αυτές τις αθλιότητες.
Όσο για τον κομμουνισμό, με αυτή ακριβώς την αντίληψη των πρωτοχριστιανικών κοινωνιών, έπεσε και αυτός θύμα της αγχόνης του πολιτικού φαρισαϊσμού πάτερ μου.
Αρκει να κατοχυρωθεί το όνομα χρήσης, όπως και έκαναν και οι εθνικοσοσιαλιστές που παρίσταναν τους χριστιανούς και πλήγωσαν ό, τι πιο αγνό υπάρχει.
Posted by papailias on 2 Δεκεμβρίου, 2011 at 6:58 μμ
Γιώργο χαίρομαι, που οι ιδέες μας ακολουθούν παράλληλη πορεία.
Αμφιβάλλω μόνο για το ότι τα παχύδερμα αυτά «αγωνιούν για την υστεροφημία τους». Και πιστεύω ότι η υστεροφημία δεν αγωνιά καθόλου για τι;ς αθλιότητες. που λένε ή κάνουν. Αντίθετα μάλιστα…