Archive for Ιουνίου 2022

Αγαπητέ Βλαδίμηρε

Με έκπληξη ακούσαμε ότι είπατε, στις μητέρες των Ελλήνων στρατιωτών:  Όπως οι Έλληνες εξοπλίζουν τους Ουκρανούς, για να σκοτώνουν τους Ρώσους στρατιώτες, παρόμοια και οι Ρώσοι θα οπλίσουν τους Τούρκους, για να σκοτώνουν τους Έλληνες στρατιώτες.

Και είναι μεγάλη η έκπληξή μας, διότι μας συνηθίσατε να λέτε και να κάνετε πράγματα στοχαστικά και εύστοχα, ενώ τα λόγια αυτά φαίνονται μάλλον αστόχαστα και άστοχα. Από πού και ως πού οι μητέρες των Ελλήνων στρατιωτών φταίνε για τα όσα κάνει ο ασύδοτος και αυθαίρετος, ομογάλακτος του Ζελένσκι, Μητσοτάκης. Όταν και οι δυο «δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή» αν δεν μείνει έστω ρουθούνι από  Ουκρανούς ή Έλληνες!

Πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε δημοκρατία, ουσιαστικά έχουμε στυγνή δικτατορία. Τις ελληνικές κυβερνήσεις, εδώ και χρόνια, δεν τις εκλέγει ο λαός. Ο λαός παίζει απλά ρόλο κομπάρσου. Τα κόμματα της Βουλής, οι κυβερνήσεις, οι πρωθυπουργοί εκλέγονται από τη συμμορία των παγκόσμιων δολοφόνων. Τους ανεπιθύμητους στα παγκόσμια αφεντικά «τους τρώει το σκοτάδι». Με τρόπο παρόμοιο με αυτόν, που οι ΗΠΑνθρωποι εξοστράκισαν τον Τράμπ.

Και ασφαλώς τα εξωνημένα ανδρείκελα των παγκόσμιων μαφιόζων δεν εξυπηρετούν, όπως είναι ευνόητο, τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά τα ανθελληνικά και αντίχριστα συμφέροντα των πατρώνων τους. Με αποτέλεσμα ο ελληνικός λαός διαχρονικά να οδηγείται μεθοδευμένα  απ’ το κακό στο χειρότερο.

Καταβάλλεται κάθε προσπάθεια ο ελληνικό λαός να εξαθλιωθεί οικονομικά και να μεταλλαχθεί και αντικατασταθεί, εκ θεμελίων, φυλετικά και πολιτισμικά. Με βάση τον αθεϊσμό, τον αμοραλισμό, τον εθνομηδενισμό  και τον παραλογισμό των ντόπιων εκπροσώπων της αντίχριστης Νέας Τάξης. Είναι καρφί στο μάτι τους  ο ελληνικός πολιτισμός  και η ορθόδοξη πίστη. Αν την Ελλάδα κυβερνούσαν πολιτικοί με ελληνική συνείδηση, θα ήταν η πλουσιότερη και ευτυχέστερη χώρα του κόσμου.

Εξάλλου υπάρχει συγκριτικά χάσμα μέγα ανάμεσα στις ρωσοουκρανικές και τις ελληνοτουρκικές αντιπαλότητες:

 Οι Ρώσοι εξαναγκαστήκατε να μπείτε σε μια πολεμική περιπέτεια εξαιτίας της δόλιας προσπάθειας των ΝΑΤΟϊκών ΗΠΑνθρώπων να σας περικυκλώσουν και στη συνέχεια να καταφέρουν εναντίον σας καίριο πλήγμα. Γιατί και στην περίπτωση των Ρώσων, όπως και των Ελλήνων είναι καρφί στην καρδιά  τους ο ελληνορωσικός πολιτισμός και η ορθοδοξία.

Οι Τούρκοι αντίθετα δεν έχουν κανένα δίκιο και κανένα δικαίωμα, για τα όσα απαιτούν σε βάρος της Ελλάδας. Η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά στη θέση των Ρώσων. Όμως, δυστυχώς, δεν έχει Πούτιν Κυβερνήτη, αλλά νεοταξικά ανδρείκελα. Τα νησιά μας είναι (ή μάλλον ήταν) οπλισμένα, διότι είναι προφανές ότι διατρέχουν κίνδυνο απ’ την επεκτατική τουρκική  απληστία και βουλιμία.

Και λέω «ήταν οπλισμένα», γιατί τα όπλα, που ο Μητσοτάκης στέλνει στο Ζελένσκι, αφαιρούνται, με προφανή προδοτική δολιότητα, απ’ την άμυνα των νησιών μας. Που σημαίνει ότι, σε τελική ανάλυση, τα όπλα, που στέλλονται στο Ζελένσκι εξυπηρετούν παράλληλα τις επεκτατικές βλέψεις του Ερντογάν. Με τον οποίο οι «σύμμαχοί μας», ΝΑΤΟϊκοί ΗΠΑνθρωποι, μας συνιστούν «να τα βρούμε». Όπως το αρνί  «τα βρίσκει» με το λύκο…

Το νερό στο αυλάκι της προδοσίας το είχε βάλει ο πατέρας του πρωθυπουργού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο οποίος σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με Το Αιγαίο αποφάνθηκε: «Αυτό είναι απλό. Το Αιγαίο θα μοιραστεί στα δύο. Θα πάρουμε εμείς το μεγαλύτερο μέρος και οι Τούρκοι το μικρότερο»! Δεν μας είπε όμως πώς τα νησιά μας, που δεν έχουν κρικέλια, θα μεταφερθούν απ’ το ανατολικό στο δυτικό Αιγαίο.

Και, επιτέλους, με ποια λογική να μοιραστεί το Αιγαίο; Είναι μήπως καρβέλι των Μητσοτάκηδων; Ή μήπως οι Τούρκοι μας προσφέρουν κάποιο τμήμα της τουρκικής επικράτειας αντίστοιχο του Αιγαίου;  Κι αν οι Τούρκοι το απαιτούν, οι «δικοί μας» πώς μπορούν να προδίδουν τους αγώνες χιλιάδων Ελλήνων, που κάθε σπιθαμή ξηράς και θάλασσας την έχουν ποτισμένη με αίμα! Με ποια λογική  θυσιάζουν τις θυσίες τους στο βωμό της τουρκικής βαρβαρότητας!

Οι αρχαίοι Έλληνες, εξαιτίας των μεταξύ τους εμφυλίων πολέμων, εξασθένησαν, με αποτέλεσμα υποταχθούν στους Ρωμαίους. Οι οποίοι όμως αναγκάστηκαν να παραδεχθούν ότι «η υποταγμένη στρατιωτικά Ελλάδα υπέταξε πολιτισμικά τον τραχύ κατακτητή». Όπως βέβαια και οι Ρώσοι αγάπησαν και οικειοποιήθηκαν τον ελληνικό πολιτισμό και την ορθοδοξία. Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ανάμεσα στον ρωσικό και τον ελληνικό λαό υπάρχει ομοψυχία και αμοιβαία  συμπάθεια.

 Ποια όμως συμπάθεια και ποια ομοψυχία μπορεί να υπάρξει με τους Τούρκους, όταν για αιώνες έδωσαν σε βάρος μας ρεσιτάλ αχαλίνωτης βαρβαρότητας; Χωρίς να προσοικειωθούν έστω και ψήγματα του ελληνικού πολιτισμού! Επειδή ακριβώς, όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, μοναδικός πολιτισμός των Τούρκων δεν μπορεί να είναι άλλος, εκτός απ’ τη βαρβαρότητα.

Είναι, λοιπόν,, ολοφάνερο ότι ο φασίστας Μητσοτάκης μιλώντας τη  γλώσσα της προδοσίας, σιγοντάρει τη γλώσσα της τουρκικής βαρβαρότητας: Αφοπλίζοντας  τα ελληνικά νησιά, δεν εξοπλίζει μόνο τον φασίστα Ζελένσκι, αλλά διευκολύνει και τον φασίστα Ερντογάν, προκειμένου να τα κατακτήσει. Επαναλαμβάνοντας έτσι την προδοσία και την τραγωδία της Κύπρου.

Θέλεις, λοιπόν, να τιμωρήσεις τον χειρότερο των μέχρι τώρα προδοτών και δημίων των Ελλήνων, Μιζοτάκη; Δεν έχεις παρά να βοηθήσεις τους Έλληνες. Οι οποίοι περιμένουν αό σένα, όχι τον εξολοθρεμό τους, αλλά το λυτρωμό τους. Βέβαια θα κακοκαρδίσεις τον φίλο σου Ερντογάν. Αλλά σ’αυτές τις περιπτώσεις ο άνθρωπος ρωτάει την καρδιά του.

Η καρδιά των Ελλήνων είναι με τον Πούτιν. Του Πούτιν είναι με τους φίλους και ομοδόξους του Έλληνες  ή με τους αλλόθρησκους και τρισβάρβαρους Τούρκους;

                                  Με τιμή

                        Παπα-Ηλίας Υφαντής

https://papailiasyfantis.wordpress.com/

                                  Με τιμή

                        Παπα-Ηλίας Υφαντής

https://papailiasyfantis.wordpress.com/

η «κακουργία» των αγίων

Συχνά οι νομιμόφρονες,  για να κατηγορήσουν και να χλευάσουν κάποιους, επικαλούνται το ποινικό τους μητρώο. Σάμπως ο καθένας, που καταδικάζεται να είναι οπωσδήποτε και εγκληματίας. Χωρίς να εξετάζεται, δηλαδή, το πόσο οι νόμοι εν ονόματι των οποίων καταδικάζονται και εκείνοι, που τους καταδίκασαν, βρίσκονται σε αρμονία ή σε διαμετρική αντίθεση με την ηθική και τη δικαιοσύνη.

Ή μήπως δεν αφθονούν τα παραδείγματα, κατά τα οποία φορείς της νομιμότητας υπήρξαν οι μεγαλύτεροι κακούργοι; Εν ονόματι του νόμου δεν γίνονται οι πόλεμοι που σπέρνουν το θάνατο και τη δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπων; Εν ονόματι των νόμων δεν καταδικάζονται εκατομμύρια ανθρώπων σε θάνατο από την πείνα στις υπανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη μας; Εν ονόματι κάποιων νόμων οι οποίοι έγιναν «κατ’ εικόνα και ομοίωση» του νόμου της ζούγκλας των παγκόσμιων κακούργων!…

Ή μήπως εν ονόματι του νόμου οι ντόπιοι και διεθνείς μαφιόζοι δεν κατακλέβουν και δεν καταληστεύουν αγρίως εμάς και την πατρίδα μας; Κι ενώ οι μνημονιακές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια ξεπέρασαν κάθε όριο αχρειότητας, βρίσκονται, εντούτοις,  δήθεν και πάλι στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων του λαού! Γιατί, για να ακριβολογούμε, είναι επιλογές των αφεντικών της διαβόητης Singular Logic, με την οποία σαν τον Νέρωνα και τον Καλιγούλα κάνουν αρχιερείς τα άλογά τους και θεούς τους πιθήκους τους: Τα πειθήνια, δηλαδή, στα προστάγματά τους ανδρείκελα, που εμείς οι ιθαγενείς εντούτοις χειροκροτούμε και ζητωκραυγάζουμε και αυταπατόμαστε ότι επιλέγουμε για κυβερνήτες μας! 

Εκεί όμως που περισσότερο αποδεικνύεται η ανηθικότητα της νομιμότητας είναι ο τρόπος, που αντιμετωπίζει τους σοφούς και τους αγίους και γενικά τους ξεχωριστούς ανθρώπους της κάθε εποχής.
Ή μήπως εν ονόματι του νόμου δεν καταδικάστηκε ο «απάντων ανθρώπων σοφώτατος Σωκράτης», απ’ την, ως υπόδειγμα, θεωρούμενη, αθηναϊκή δημοκρατία; Ή μήπως δεν καταδικάστηκαν το ίδιο και οι ηρωικότερες και ευγενέστερες μορφές της εθνικής παλιγγενεσίας, όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης! Και δεν δολοφονήθηκε η ευγενέστερη πολιτική μορφή της πολιτικής μας ιστορίας, ο Ιωάννης Καποδίστριας για τα συμφέροντα των δήθεν συμμάχων μας που διαχρονικά υπονομεύουν την πατρίδα μας! Ή στα νεότερα χρόνια δεν δολοφονήθηκαν στο βωμό ξένων συμφερόντων, με την σύμπραξη των οργάνων της τάξεως, αγνοί πατριώτες και αγωνιστές, όπως ο Γρηγόρης Λαμπράκης και ο Νικηφόρος Μανδηλαράς! Και δεν δολοφονήθηκε, όπως όλα δείχνουν, ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος! Επειδή διέθετε προσωπικότητα και φωνή, που δεν ήταν σε θέση ν’ αντιμετωπίσουν οι πολιτικοί και εκκλησιαστικοί νάνοι. Οι οποίοι στις μέρες μας σύρθηκαν και συνομολόγησαν στην κατάπτυστη προδοσία της Μακεδονίας μας, που εκείνος με πύρινη γλώσσα υπερασπιζόταν!

‘Η μήπως τα εκατομμύρια των χριστιανών μαρτύρων, που σήμερα (Κυριακή των Αγίων Πάντων) τιμούμε-και ο ίδιος ο Χριστός- δεν δολοφονήθηκαν εν ονόματι του νόμου! «Εγώ ουδεμίαν αιτίαν ευρίσκω εν αυτώ», έλεγε για το Χριστό ο Πιλάτος. Αλλά οι αρχιερείς και η συμμωρία (συν+μωρία) τους κραύγαζαν: «Εμείς νόμον έχομεν και,κατά τον νόμον ημών, οφείλει αποθανείν»!…

Είναι λυπηρό και οδυνηρό να σκέφτεται κανείς ότι κυβερνούν, κατά κανόνα, τον κόσμο μας κάποια ανθρωποειδή. Κι ακόμη λυπηρότερο και οδυνηρότερο να βλέπεις τα κοπάδια των λαών να σέρνονται ξωπίσω τους. Δεδομένου ότι, όχι μόνο τους ήρωες και τους σοφούς και τους άγιους εξοντώνουν, αλλά. πριν απ’ όλους, κακουργούν σε βάρος των ίδιων των λαών, για τη σωτηρία και ευημερία των οποίων υποτίθεται ότι κόπτονται. Τη στιγμή που ολοένα και περισσότερο τους αλυσοδένουν με ληστρικούς νόμους, ώστε να μπορούν να τους καταδυναστεύουν και καταληστεύουν επ’ άπειρον.

Που σε τελική ανάλυση σημαίνει ότι, κατά κανόνα, η κακουργία και διαστροφή είναι νόμιμες, ενώ ο ηρωισμός, η σοφία και η αγιότητα παράνομες. Ή μήπως στις μέρες μας δεν έχουμε κάποιες εκδηλώσεις «υπερηφάνειας», κατά τις οποίες υβρίζονται και χλευάζονται τα ιερά και τα όσια! Πάντα με την προστασία των οργάνων της νομιμότητας. Τα οποία και συλλαμβάνουν και φυλακίζουν εκείνους , που θα τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν για την παρελαύνουσα και καλπάζουσα αθλιότητα! Γιατί βέβαια οι μάρτυρες, που τιμούμε σήμερα ( Κυριακή των Αγίων Πάντων), γι’ αυτούς, που τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια και τους θανάτωσαν ήταν με βάση τα δικά τους κριτήρια, παράνομοι και κακούργοι. Ενώ οι κακούργοι των αρχών και των εξουσιών, που τους καταδίκαζαν και τους βασάνιζαν ήταν οι εκπρόσωποι της νομιμότητας και οι στυλοβάτες των θεσμών.

Και θαυμάστε την διαχρονικά απύθμενη υποκρισία του κατεστημένου! Κατηγορούν τους ομοϊδεάτες τους, που δολοφόνησαν τους πριν απ’ αυτούς αγίους και σοφούς και ήρωες, για να εξασφαλίζουν το «άλλοθι», προκειμένου να δολοφονούν οι ίδιοι τους ζωντανούς συνεχιστές του έργου εκείνων. Οι δεσποτάδες, για παράδειγμα, εξόντωσαν τον Άγιο Νεκτάριο. Όταν σήμερα λένε γι’ αυτόν τα καλύτερα λόγια. Ενώ κάνουν τα ίδια και χειρότερα με τους προκατόχους των σε βάρος συγχρόνων τους κληρικών! Ή οι πολιτικοί μας εφιάλτες, που λένε κατά τις εθνικές μας επετείους για τους ήρωες τα καλύτερα λόγια, ενώ με περισσή παχυδερμία προδίδουν τους αγώνες και τις θυσίες εκείνων!

«Αλίμονό σας, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, είπε ο Χριστός. Γιατί χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων. Και λέτε: Αν ζούσαμε στην εποχή των προγόνων μας, δεν θα ήμασταν συμμέτοχοι στις δολοφονίες των προφητών! Κι όμως εγώ θα στείλω ανάμεσά σας προφήτες και σοφούς. Που θα τους δολοφονήσετε και θα τους σταυρώσετε!…
…Για να αποδειχθείτε, έτσι, αντάξιοι των προγόνων σας στη δολοφονία των δικαίων…» (Ματθαίου, ΚΓ,29-35)!…

https://papailiasyfantis.wordpress.com/

Η γλώσσα της καρδιάς

Εκείνος περίπου 80χρονος κι εκείνη 25χρονη. Εκείνη καθηγήτρια της ιστορίας σε πανεπιστήμιο της Γαλλίας κι εκείνος απόφοιτος της βας μόλις Δημοτικού. Εκείνη άθεη ή ακριβέστερα μηδενίστρια κι εκείνος ένθεος μέσα στην αγραμματοσύνη του. Φώτιζε, πότιζε και δρόσιζε τα κοπάδια των ανθρώπων, που τον επισκέπτονταν στο Μήλεσι της Αττικής.

Όπου και η καθηγήτρια, αναζητώντας, μέσα στα σκοτάδια της πολυγνωσίας της, τη διέξοδο κάποιου κεριού, οδηγήθηκε στο ερημητήριό του, όπως η Σαμαρείτιδα στο πηγάδι του Ιακώβ.

Η έξοδός της απ’ το κελί του Γέροντα, μετά τη συνομιλία τους, επισφραγίστηκε με δάκρυα ευτυχίας. Διαμαρτυρήθηκε όμως στη σύνοδό της, που της είχε πει πως ο Γέροντας, που τόση ώρα της μιλούσε στα γαλλικά, δεν ήξερε ούτε λέξη από τη γαλλική γλώσσα. Και οι παρευρισκόμενοι έμειναν κατάπληκτοι, όταν άκουσαν ότι και η Γαλλίδα, που ο Γέροντας την άκουγε να του μιλάει ελληνικά, δεν γνώριζε την ελληνική.

Δεν το πιστεύετε; Δικαίωμά σας!

Επιτρέψτε μου όμως να σας πω ότι πρόκειται για τον Άγιο Πορφύριο.  Ο οποίος τυφλός στα γεράματά του, έβλεπε το καθετί και μέσα στο σώμα και μέσα στην ψυχή και μέσα στον φυσικό κόσμο, όπως εμείς βλέπουμε το καθετί μέσα σε μια σταγόνα καθαρού νερού. Και πως στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε επανάληψη του θαύματος της Πεντηκοστής. Όταν οι μαθητές του Χριστού μιλούσαν στη δική τους γλώσσα και τους καταλάβαιναν  ακόμη κι εκείνοι που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες.

Και βέβαια πρόκειται για τη γλώσσα του Αγίου Πνεύματος. Αυτήν, που μίλησε ο άνθρωπος, όταν ήταν στον Παράδεισο. Και που μιλούν οι άγιοι σε κάθε εποχή. Και με την οποία, όχι μόνο με όλους τους ανθρώπους μπορούν να συνεννοηθούν, αλλά ακόμη και με τα ζώα και τ’ άψυχα…

Θα έχετε ακούσει για τον Άγιο Παΐσιο, κι άλλους αγίους, που τάιζαν τ’ αγριοπούλια στη φούχτα τους και τ’ άφηναν να παίζουν μαζί τους. Κι άλλους, που, σαν τον Ορφέα ημέρευαν, με τη μουσική της αγάπης τους, τ’ άγρια θηρία-ακόμη και τα πιο επικίνδυνα- και τα έθεταν ακόμη και στην υπηρεσία τους. Όπως ος Άγιος  Γεράσιμος Ιορδανίτης το λιοντάρι και ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ την αρκούδα.

Κι άλλους, που ακόμη και με τ’ άψυχα μιλούσαν. Κι επαλήθευαν έτσι τα λόγια του Χριστού, που λέει: «Όταν έχετε πίστη, έστω και σαν το σποράκι του σιναπιού, μπορείτε ακόμη και βουνά να μετακινήσετε! Όμως…

Πώς συμβαίνει οι άγιοι να συνεννοούνται ακόμη και με τ’ άγρια ζώα και τ’ άψυχα, κι εμείς να μη μπορούμε ούτε με τους συνανθρώπους μας να συνεννοηθούμε;

Η απάντηση είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, παρά πολύ απλή: Αρκεί να καταλάβουμε ότι η γλώσσα μας δεν βρίσκεται στο στόμα μας, αλλά στην καρδιά μας.

Δεν χρειάζεται, για παράδειγμα, να γνωρίζουμε τη γλώσσα των απανταχού της Γης πεινασμένων, για να κατανοήσουμε την αναλγησία των υπερσιτισμένων. Ούτε τη γλώσσα των Ιρακινών των Αφγανών, των Σύρων, των Λίβυων των Σέρβων, των Κούρδων, ή στην τωρινή συγκυρία των Ρώσων -Ουκρανών χρειάζεται να γνωρίζουμε, για να  συνειδητοποιήσουμε την αμερικάνικη ή την τουρκική βαρβαρότητα.

Η καρδιά μας, μας πληροφορεί, καθώς ακούει τη γλώσσα του πόνου και της τραγωδίας τους. Όπως μας πληροφορεί και η εμπιστοσύνη, που αισθάνονται τα πετούμενα και τα άγρια θηρία κοντά στους αγίους, για την απέραντη και ασύνορη  αγάπη τους. 

Οι άνθρωποι έπαψαν να συνεννοούνται, όχι όταν κομματιάστηκε σε διάφορα γλωσσικά ιδιώματα ο προφορικός τους λόγος, αλλά όταν κομματιάστηκε η γλώσσα της καρδιάς τους. Άλλωστε ο Πύργος της Βαβέλ αυτό φαίνεται να υπονοεί: Τη γλώσσα της απανθρωπιάς και της αδικίας. Που θέλει, όχι απλώς να φτάσει στο Θεό, αλλά να τον υποκαταστήσει και να τον εξοβελίσει. Όπως η γλώσσα της εωσφορικής επιβολής του Σβαμπ και του Χαράρι.

Και το κωμικοτραγικό είναι πως μας καλούν κάθε φορά να επικροτήσουμε και να χειροκροτήσουμε αυτούς και τη γλώσσα τους. Τη γλώσσα της ύβρης και της βαρβαρότητας. Όπου, συχνά, δεν ντρέπονται να τη χαρακτηρίζουν και γλώσσα της δημοκρατίας και της ελευθερίας.  

Και, δυστυχώς, στη  λυκόστανη των κοινών θνητών συμμετέχουν και πάμπολλοι λυκοχριστιαανοί. Και μάλιστα με την πνευματική καθοδήγηση κάποιων λυκοποιμένων. Οι οποίοι άλλοτε σιωπούν συνένοχα  κι άλλοτε πείθουν το λαό να σκύβει μπροστά στην αυθαιρεσία και την αχρειότητά  της άρχουσας αναρχίας. Όπως συμβαίνει σε παρά πολλές περιπτώσεις. 

 Και ιδιαίτερα στην τωρινή συγκυρία. Με τους κορονοϊούς και τα «σωτήρια» εμβόλια, που όσοι τα διακινούν και θησαυρίζουν απ’ αυτά είναι ανεύθυνοι. Και μόνοι υπεύθυνοι είναι όσοι υφίστανται τις άμεσες ή διαχρονικές οικονομικές ή υγειονομικές συνέπειές τους.

Πόσο όμως διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν, όλοι μας, πριν από κάθε λόγο και πράξη μας, μεταφερόμασταν απ’ το «εγώ» μας στο «συ» των συνανθρώπων  μας, που παντοιοτρόπως υποφέρουν  και μπαίναμε στη θέση τους!

 Κι αν δεν μπορούμε σαν το Άγιο Πορφύριο, τον Άγιο Παΐσιο ή τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ να μιλήσουμε τη γλώσσα του Αγίου Πνεύματος, να μιλούσαμε τουλάχιστο τη γλώσσα της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης! Που κι εμείς θέλουμε οι άλλοι να μιλούν για μας.

Γιατί είναι εξωφρενικό, αφού μπορούμε να κάνουμε τη ζωή τη δική μας και των συνανθρώπων μας, αν όχι παραδείσια, τουλάχιστο υποφερτή, να τη μεταβάλλουμε σε ανυπόφορο μαρτύριο! Όπως οι χρυσοκάνθαροι γιατροί-Μέγκελε και το σιαβόητο δίδυμο Κούλη και Πλεύρη κάνει τη ζωή των ανεμβολίαστων υγειονομικών…

https://papailiasyfantis.wordpress.com