Archive for Μαΐου 2022

Διεστραμμένοι διαστροφείς…

Κάποιοι μας μιλούν για ενδεχόμενη έκρηξη του 3ου παγκοσμίου πολέμου. Και δεν καταλαβαίνουν ότι έχει ήδη αρχίσει. Και μάλιστα για μας τους Έλληνες προ πολλού. Ενώ  για την υπόλοιπη ανθρωπότητα αρχίζει με τον κοροονοϊό, που αποτελεί  το θανατηφόρο εφεύρημα των παγκόσμιων δολοφόνων, ΗΠΑνθρώπων και ΣΙΑ.

Ο κορονοϊός έγινε αιτία να αποκλυφθούν οι ταυτότητες πολλών «καθωσπρέπει» διαβολανθρώπων. Και  ασφαλώς δεν ήταν κάποιο ψέμα, όπως από κάποιους ειπώθηκε. Αφού εκατομμύρια πλήρωσαν με τη ζωή τους. Αλλά και όσοι κατόρθωσαν να διαφύγουν τον κίνδυνο, αναγκάστηκαν να υποστούν τις οδυνηρές του συνέπειες.  Όπως και το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού, που παντοιοτρόπως δεινοπάθησε εξαιτίας τους.

Με αξαίρεση ασφαλώς τους «ημέτερους» του νεοταξικού καθεστώτος, οι οποίοι (Αρχιεπίσκοπος, κλπ), με τα μονοκλωνικά πέρασαν την ίωση «αβρόχοις ποσί». Γιατί στον τωρινό «ανάποδο-όπως λέει και ο κ, Βαθιώτης-κόσμο» μας, απατεώνες, προδότες, κλπ, επιβραβεύονται πολυειδώς και πολυτρόπως.  Ενώ οι έντιμοι διώκονται, μέχρις ότου εξοντωθούν ή επιβιώνουν  με λερωμένα τα κοινωνικά τους φρονήματα: Ως ακροδεξιοί, φασίστες, ψεκασμένοι, ανεμβολίαστοι, ρωσόφιλοι κλπ. Ανάλογα με το ποια κατηγορία μπορεί, κάθε φορά να τους στιγματίσει, ως μιάσματα του κοινωνικού συνόλου.

Και πρέπει, στο σημείο αυτό, να πούμε ότι αυτά τα περί ακροδεξιών και ακροαριστερών αποδείχτηκαν στις μέρες μας κουραφέξαλα. Στην πραγματικότητα έχουμε από το ένα μέρος τους συμμορίτες του συστήματος, που λεηλατούν το λαό και καταπροδίδουν την πατρίδα. Οι οποίοι αλλάζουν, ανάλογα με τις περιστάσεις, όπως οι απατεώνες και οι διαρρήκτες, κόμματα και χρώματα. Έτσι ώστε να εναλλάσσονται  στην εξουσία. Για να διαιωνίζουν την δηλητηριώδη και βλακώδη, σε βάρος του λού,, παρουσία τους, ικανοποιώντας εσαεί τα συμφέροντα τα δικά τους και των πατρώνων τους. Κι από την άλλη έχουμε τα μόνιμα εκούσια ή ακούσια θύματά τους.

Κι όσο για φασίστες; Αυτοί που περισσότερο από κάθε άλλον δικαιούνται αυτό το παράσημο, είναι οι ίδιοι: Ο ΓΑΠ, για παράδειγμα, που επέβαλε το καθεστώς της χρεοκρατίας των μνημονίων και κατάργησε την εθνική κυριαρχία της χώρας μας για χάρη των διαχρονικών εχθρών μας.  Και μας πρόσφερε, έτσι, την ΠΑΣΟΚική εκδοχή του φασισμού. Πο αλλάζει, συν τω χρόνω, σαν όλους τους μεγάλους χαμαιλέοντες ονόματα και χρώματα.

Ο Τσίπρας, εξάλλου μας πρόσφερε την αριστερή εκδοχή  του φασισμού. Την οποία επιβεβαίωσε φασιστικά με την προδοσία της Μακεδονίας, παρά την αντίθεση της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού. Κι ακόμη φασιστικότερα με την ανατροπή της απόφασης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού με το δημοψήφισμα του 2015. Και ασφαλώς το τωρινό μπουμπουκομπούμπουκο του υγειονομικού και νεοταξικού φασισμού, ο διαβόητος Κούλης «μας», που μας υποδουλώνει «εδώ και τώρα» στην παγκόσμια δικτατορία των νεοταξιτών κυκλώπων. Που, για να θυμηθούμε και τον παππού μας τον Όμηρο, «μήτε δίκαιο θεών σέβονται μήτε ανθρώπων». Ο οποίος Κούλης, όντας ανδρείκελο των νεοταξιτών ΗΠΑνθρώπων, επισώρευσε ανεκδιήγητα δεινά σε πατρίδα και λαό. Και τις οίδε τι άλλο μαγειρεύει περαιτέρω το διεστραμμένο, όπως φαίνεται,  μυαλό του.

Σχετικά με τους «ψεκασμένους»; Αντιστρεφουν οι διεστραμμένοι την  τρισάθλια δική τυς πραγματικότητα. Επειδή, όντας οι ίδιοι μαστουρωμένοι απ’ τους νεοταξικούς ψεκασμούς φουμάρουν τα φούμαρα, που τους πουλάνε τ’ αφεντικά τους και που οι ίδιοι σερβίρουν στο λαό. Γιατί δεν είναι ποτέ δυνατόν  οποιοσδήποτε  φυσιολογικός άνθρωπος, να τον κλέβουν, να τον ληστεύουν, να τον δέρνουν, να τον δολοφονούν, κι αυτός να τρέχει ξωπίσω απ’ τους  δημίους του. Και να τους εμπιστεύεται το μέλλον το δικό του και των παιδιών του! Ποια μεγαλύτερη χαύνωση, διαστροφή και μαστούρα μπορεί να υπάρξει απ’ αυτή…

Οι επιτιμητικοί χαρακτηρισμοί είναι όπλο ηθικής πίεσης σε βάρος του λαού. Τα μέλη της αγέλης  νιώθουν σιγουριά, όταν είναι μαζί με τα άλλα ζωντανά. Ενώ αισθάνονται ανασφάλεια, όταν τους βγάζουν από τη στρούγκα. Κι αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι νεοταξίτες νεοφασίστες. Όταν ήθελαν να μας υποτάξουν στα μνημόνια ήμασταν, κατά τον ΓΑΠ, «διεφθαρμένος λαός», ενώ κατά τους Γερμανούς «γορούνια». Τώρα έχουν εφεύρει  και διαρκώς εφευρίσκουν πλειάδα, όπως προαναφέραμε,  χαρακτηρισμών, που περισσότερο από κάθε άλλον χαρακτηρίζουν αυτούς τους ίδιους.

Μεταξύ των άλλων γίναμε και ρωσόφιλοι. Και γιατί; Επειδή οι Ρωσοι απόδειξαν ότι διαθέτουν λογική, φιλότιμο και πατριωτισμό. Σε διαμετρική αντίθεση με κάποιους ΗΠΑνθρώπους, όπως οι ΓΑΠο-Αλεξο-Κούληδες, που αποδεδειγμένα είναι προδότες, ανοϊκοί και ξεδιάντροποι. Και επιπλέον αντίχριστοι. Ενώ οι Ρώσοι είναι χριστιανοί. Και δεν είναι καθόλου δύσκολο να διαλέξει κάποιος ανάμεσα στο Χριστό και τον Αντίχριστο. Το αν αυτοί, σαν πρόσωπα, προτιμούν τον Αντίχριστο είναι δικό τους θέμα. Το να θέλουν όμως να επιβάλουν την σατανοκρατία σ’ έναν ολόκληρο λαό αυτό είναι όχι μόνο ανήθικο αλλά και ακατόρθωτο. Παρά τα  μέτρα που μπορεί να μεταχειριστεί ο οποιοσδήποτε μαύρος, κόκκινος ή εμπριμέ φασισμός.

Αυτό, που ιδιαίτερα σοκάρει τον ελληνικό λαό είναι το ότι με την συμμορία των αντίχριστων φασιστών συντάσσονται και κάποιοι διαπρεπείς εκπρόσωποι της δεσποτοκρατίας. Απ’ το βίο και την πολιτεία τν οποίων ο λαός σκανδαλίζεται. Γιατί δεν έχει καταλάβει το αυτονόητο: Ότι οι άνθρωποι αυτοί,  όχι μόνο δεν είναι εκπρόσωποι της Εκκλησίας και αντιπρόσωποι του Θεού, αλλά οι μεγαλύτεροι εχθροί της Εκκλησίας του λαού και του Θεού.

Συνεπώς σαν τον παραλυτικό της Βηθεσδά ας συνειδητοποιήσουμε ότι μπορεί να  έχουμε απέναντί μας αυτή την ποικιλόμορφη φασιστοφάρα των νεοταξιτών φαρισαίων, αλλά έχουμε μαζί μας το Χριστό. Όποιος «άνθρωπον ουκ έχει», έχει το Θεό!

https://papailiasyfantis.wordpress.com

Κυριακή της Δημοκρατίας


Η δεύτερη, μετά το Πάσχα Κυριακή, σύμφωνα με το ευαγγελικό ανάγνωσμα, έχει επικρατήσει να λέγεται Κυριακή των Μυροφόρων. Παράλληλα όμως, και σύμφωνα με το αποστολικό ανάγνωσμα, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί και ως η Κυριακή της Δημοκρατίας.

Όχι βέβαια της αρχαίας αθηναϊκής ή της ρωμαϊκής δημοκρατίας. Που στην πραγματικότητα ήταν ολιγαρχίες των ελεύθερων, λεγόμενων, πολιτών. Αφού εξουσίαζαν τους πολλαπλάσιους δούλους, τους οποίους αντιμετώπιζαν, πάνω κάτω, σαν ζώα.

Πράγμα που, περισσότερο ή λιγότερο, ισχύει και για όλες τις μετέπειτα, μέχρι σήμερα, κατ’ ευφημισμόν, λεγόμενες, δημοκρατίες. Όπου η ολιγαρχία του πολιτικού, νομικού και οικονομικού κατεστημένου πλαστογραφεί τη θέληση των λαών. Και τους αντιμετωπίζει με τον ίδιο, περίπου, τρόπο, που οι αρχαίοι αντιμετώπιζαν τους δούλους. Όπως, δυστυχώς αντιμετωπίζει κι εμάς σήμερα το καθεστώς της δημιοκρατίας (=κράτος δημίων) των εφιαλτών, που υποτίθεται ότι μας κυβερνούν. Ενώ στην πραγματικότητα μας κατατυραννούν και καταληστεύουν πολυειδώς κα ιπολυτρόπως.

Αλλά περί ποιας δημοκρατίας πρόκειται;

Της δημοκρατίας, που πραγματοποιήθηκε, για πρώτη και μοναδική φορά, στην πρώτη χριστιανική κοινωνία. Και ποτέ άλλοτε και πουθενά αλλού, μέχρι τώρα. Όπως το σχετικό εδάφιο των Πράξεων των Αποστόλων (Δ, 32-35) μας επισημαίνει:

«Είχαν, μας λένε οι Πράξεις των Αποστόλων, οι πρώτοι χριστιανοί όλοι μια ψυχή και μια καρδιά. Και κανένας τους δεν έλεγε για κάτι ότι είναι δικό του. Αλλά ήταν όλα για όλους κοινά. Καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους»!….

Δεν είναι μήπως αυτή η αληθινή δημοκρατία και ο πραγματικός σοσιαλισμός; Δεν είναι η κοινωνία, που έχει ως υπέρτατη αξία της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του; Και όχι τα οποιαδήποτε προκρούστεια νομικά κατασκευάσματα, που κατακρεουργούν τον άνθρωπο στο όνομα απάνθρωπων και τυφλών συμφερόντων!….

Δεν βρίσκεται εδώ η θεμελιακή ιδέα, πάνω στην οποία εδράστηκε, όπως φαίνεται, αργότερα, ο κεντρικός πυρήνας του περίφημου κομμουνιστικού μανιφέστου του Μαρξ! Με μια όμως θεμελιακή διαφορά, ότι οι εκφραστές του κομμουνιστικού οράματος δεν είχαν «μια ψυχή και μια καρδιά», όπως οι πρώτοι χριστιανοί. Και γι’ αυτό εξετράπησαν σε βιαιότητες, καταναγκασμούς και εγκλήματα, με ολέθρια για τους λαούς αποτελέσματα.

Μια πτυχή της δημοκρατικής λειτουργίας της πρώτης χριστιανικής κοινωνίας μας δίνει και το αποστολικό, όπως προαναφέραμε, ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων (Πράξεων ΣΤ,1-7), που αναφέρεται στην εκλογή των επτά διακόνων:

Παρατηρήθηκαν, μας λέει το κείμενο αυτό, στην πρώτη χριστιανική κοινωνία κάποια προβλήματα αδικίας και ανισότητας. Και το πλήρωμα της Εκκλησίας αποτάθηκε στους αποστόλους, για να δώσουν λύσεις.
Και οι Απόστολοι τους έδωσαν τις κατευθυντήριες γραμμές:

«Κάμετε τους είπαν εκλογές. Και εκλέξτε επτά ανθρώπους, που να έχουν φόβο Θεού, καλή φήμη και γνώση των θεμάτων, που σας απασχολούν . Και να τους αναθέσετε την επίλυσή των προβλημάτων σας».

Ο, τι περίπου συνιστούσε και ο Σωκράτης στους συμπολίτες του τους Αθηναίους. Και μάλλον αντίθετα απ’ αυτά που, συνήθως, κάνουμε εμείς σήμερα: Που εκλέγουμε, συχνά, ανθρώπους αθεόφοβους και διεστραμμένους. «Παραμοφωμένους» σε κολλέγια και πανεπιστήμια ηθικής και εθνικής μετάλλαξης. Βουτυρομπμπέδες και σοκολατόπαιδα του Κολωνακίου, ανίκανα και παντελώς άσχετα με το έργο, που αναλαμβάνουν να επιτελέσουν. Και όμως, με επαχθή και απεχθή, από τα διαπλεκόμενα και εξωνημένα Μ. Μ. Εξαπατήσεως και εξαχρειώσεως, διαφήμιση.

Από τα οποία διαχέεται ανυπόφορη η μπόχα για την κακή και χείριστη, ακόμη, φήμη, που αποπνέει η άκρως αποκρουστική πολιτεία τους: Ως προδοτών και διαβόητων κλεφτών και απατεώνων. Δικτυωμένων, με ύποπτα ντόπια και διεθνή συμφέροντα. Που, αντί να εξουσιάζουν, θα τους ταίριαζε να είναι εγκάθειρκτοι σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Και όμως κρατούν εγκάθειρκτο έναν ολόκληρο λαό. Που καταληστεύουν και ξεπουλάνε, με απάτες και εκβιασμούς…

Αφού τους δίνει το βέβηλο αυτό δικαίωμα, ένα μεγάλο μέρος εθελόδουλου και εθελότυφλου όχλου που, δυστυχώς, τους ακολουθεί, με τη θέλησή του. Αλλά κυρίως και προπάντων τα ηλεκτρονικά μηχανήματα (SNGULAR, κλπ) με τα οποία οι ντόπιοι και διεθνείς μαφιόζοι  διαιωνίζουν το σε βάρος μας καλπονοθευτικό καθεστώς.…

Σε διαμετρική αντίθεση με τους πρώτους χριστιανούς που ακολούθησαν τις κατευθυντήριες γραμμές των Αποστόλων. Και εξέλεξαν τους επτά διακόνους. Με συμμετοχή, στους ψηφοφόρους ακόμη και των γυναικών. Πράγμα  που στην πατρίδα μας καθιερώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Με αποτέλεσμα η Εκκλησία να μεγαλώνει αλματωδώς, πηγαίνοντας απ’ το καλό στο καλύτερο.

Σε αντίθεση με μας, που πηγαίνουμε απ’ το κακό στο χειρότερο. Και γκρεμοτσακιζόμαστε στου κακού τη σκάλα. Μέχρις ότου πάψει η πατρίδα μας να είναι Ελλάδα και οι απόγονοί μας Έλληνες. Χωρίς καμιά ιστορική και εθνική μνήμη. Έρμαια της παγκόσμιας άμπωτης και παλίρροιας και των ακάστοτε τεράτων, που θα ξεβράζονται στον τόπο μας. ….

Άμποτε, εδώ και τώρα, οι άνθρωποι-και πρώτοι απ’ όλους οι, λεγόμενοι, χριστιανοί-να ξαναγύριζαν στο ξεχασμένο Ευαγγέλιο. Και η Κυριακή των Μυροφόρων να καθιερωθεί, ως η Κυριακή δημοκρατίας. Όχι της  νομικής, κατ’ ευφημισμόν δημοκρατίας, αλλά της αληθινής. Της ευαγγελικής κοινωνικής δημοκρατίας. Όμως….

Ποιοι θα έστεργαν την επιστροφή στο Ευγγέλιο και την καθιέρωση μιας αληθινά ευαγγελικής κοινωνικής δημοκρατίας; ‘Όταν ακόμη και οι εκπρόσωποι της δεσποτοκρατίας, πολύ περισσότερο απ’ τους κοσμικούς, φοβούνται και τρέμουν όχι απλώς την αληθινά ευαγγελική, αλλά και την στοιχειώδη, έστω, δημοκρατία!

Όταν φοβούνται και τρέμουν το Ευαγγέλιο, που βρτίσκεται σε διαμετρκή αντίθεση με το βίο και την πολιτεία τους. Παρότι το διδάσκουν και υποτίθεται ότι το αντιπροσωπεύουν και το υπηρετούν…

https://papailiasyfantis.wordpress.com