η Παναγία και ο γεωργοκτηνοτρόφος…

Μιχαίας
Είναι, λέει, οι «εταίροι» μας στη συντριπτική τους πλειονότητα χριστιανοί. Και πάνω απ’ όλους οι χριστιανοδημοκράτες και χριστιανοκοινωνιστές Γερμανοί. Αλλά τι λέει,στην προκειμένη περίπτωση, το Ευαγγέλιο; Και πιο συγκεκριμένα το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Παναγίας, της οποίας γιορτάσαμε την Κοίμηση (15 Αυγούστου). Και η οποία-όπως είναι ευνόητο- δεν είχε σπουδάσει οικονομολόγος ή κοινωνιολόγος σε κάποιο, όπως τα σημερινά, της παγκόσμιας κακοδαιμονίας «πνευματικό» ίδρυμα…
Όταν, λοιπόν, η Παναγία αναφέρεται στους δυνάστες και τους πλούσιους, όπως είναι στην προκειμένη περίπτωση οι νεοναζί γερμαναράδες και οι άλλοι συνευδοκούντες στα κακουργήματά τους, μιλάει για το διασκόρπισμά τους και το γκρέμισμά τους. Προκειμένου να υψωθούν οι ταπεινωμένοι και οι πεινασμένοι. Για να χορτάσουν το ψωμάκι, που με μυριάδες χέρια τους το κλέβουν και το ληστεύουν όλοι οι-κατ’ ευφημισμόν- χριστιανοδημοκράτες και χριστιανοκοινωνιστές (Λουκά: α:51-53). Που σημαίνει ότι όλα αυτά τα «χριστιανικά» παραμορφώματα δεν έχουν την παραμικρή σχέση ούτε με το σοσιαλισμό ούτε με τη δημοκρατία ούτε πολύ περισσότερο με το χριστιανισμό. Απλά τα καπηλεύονται.
Και υπάρχει και παράδειγμα για το έτερο σκέλος των «εταίρων» μας, που είναι οι τοκογλύφοι! Οι οποίοι-όπως λέγεται- είναι σε μεγάλο ποσοστό σιωνιστές. Που σημαίνει οπαδοί της ιουδαϊκής θρησκείας. Της οποίας ψυχή και η καρδιά είναι η διδασκαλία των προφητών. Των ασυμβίβαστων, δηλαδή, κηρύκων της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ποιο είναι το παράδειγμα; Ο προφήτης Μιχαίας(+14 Αυγούστου)! Ο οποίος έζησε πριν από 28 αιώνες και που, ενώ αρχικά ήταν γεωργοκτηνοτρόφος, οι περιπέτειες της ζωής τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την ύπαιθρο και να ζήσει στην πόλη. Όπου οι προκλητικέςκοινωνικές και οικονομικές ανισότητες έκαναν την καρδιά του να πλημμυρίσει από ιερή αγανάκτηση. Με αποτέλεσμα μια αδυσώπητη θεϊκή φωνή σαν ηφαιστειακή λάβα να ξεχυθεί απ’ τη γραφίδα του και το λόγο του:
«Αλίμονο σ’ αυτούς, έλεγε, που καταδυναστεύουν και καταληστεύουν και γδύνουν τους φτωχούς και τους διώχνουν απ’ τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους. Επειδή έχουν δύναμη στα χέρια τους…»!
Επισήμαινε το γεγονός ότι όλο αυτό το κακό γινόταν με τη συμπαιγνία των πάσης φύσεως εξουσιαστών. Αυτών «που έχουν ως έργο τους, δήθεν, τη δικαιοσύνη, αλλά, στην πραγματικότητα την αποστρέφονται και διαστρέφουν την αλήθεια. Και, αντί να υπερασπίζονται, γδέρνουν το λαό και τρώνε τις σάρκες του και συντρίβουν τα κόκαλά του. Και δεν διστάζουν ακόμη και σε φόνους να φτάσουν. Για να χτίζουν έτσι και να καλλωπίζουν τις πόλεις τους και τα σπίτια τους με το αίμα του φτωχού λαού…»!
«Τι κάνουν οι δικαστές; Τι κάνει το ιερατείο; Συμμετέχουν κι αυτοί στη συμπαιγνία της κοινωνικής τρομοκρατίας και αδικίας. Δωροδοκούνται, για να υποστηρίζουν τα συμφέροντα του κατεστημένου. Ταυτίζουν το δίκιο και τη διδασκαλία του Θεού με τα συμφέροντα τα δικά τους, των βασιλιάδων, των αρχόντων και των πλουσίων. Είναι λαοπλάνοι και ανθρωποφάγοι…»!
«Τι κάνουν οι, λεγόμενοι, πνευματικοί άνθρωποι, (οι ψευδοπροφήτες); Παραπλανούν και εξαπατούν το λαό. Υποστηρίζουν και λιβανίζουν αυτούς που τους ταΐζουν. Και τρομοκρατούν όλους εκείνους, που δεν μπουκώνουν το στόμα τους και δεν εξαγοράζουν τη σιωπή τους με το φαΐ και το χρήμα.…»!
Αλήθεια, διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, δεν έχετε την αίσθηση ότι ο άνθρωπος, που τα λέει αυτά, ζει τώρα ανάμεσά μας και ότι δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να στηλιτεύει τη σημερινή πραγματικότητα; Και που, αν ζούσε πριν από εξήντα χρόνια, θα κινδύνευε να θωρηθεί επικίνδυνος για την κοινωνία. Με αποτέλεσμα να φιλοξενηθεί ως εξόριστος σε κάποιο ξερονήσι. Ή κάποιο πρωινό να στηθεί μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, για να γίνει, όπως λέει το λαϊκό άσμα, «κόκκινο κρίνο» σε κάποια αλάνα, ως εχθρός της πατρίδας και της θρησκείας….
Και για να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος της διαστροφής σχετικά με την τωρινή κοινωνική και θρησκευτική μας πραγματικότητα επιχειρήστε μια σύγκριση ανάμεσα στους σήμερα παραμορφωμένους «σοφούς» και «αγίους» και τον Μιχαία. Ο οποίος, όπως προαναφέραμε δεν ήταν παρά ένας απλός γεωργοκτηνοτρόφος, που έζησε πριν από είκοσι οχτώ περίπου αιώνες. Που όμως δεν ασχολήθηκε με το «άνηθον και το κύμινον» της θρησκείας, όπως συμβαίνει, δυστυχώς, με τη συντριπτική πλειονότητα των θρησκευόμενων. Αλλά καταπιάστηκε με τα «βαρύτερα του νόμου», όπως είναι η δικαιοσύνη, που αποτελεί την ψυχή και την καρδιά της ηθικής και της θρησκείας. Χωρίς την οποία η οποιαδήποτε ηθική και θρησκεία είναι βδελυρή απάτη και αποκρουστική υποκρισία. Αλήθεια δεν νομίζετε ότι το πνευματικό και ηθικό του επίπεδο βρίσκεται ασύγκριτα ψηλότερα απ’ τη συντριπτική πλειονότητα των σημερινών, λεγόμενων, χριστιανών; Και προπάντων τη, λεγόμενη, εκκλησιαστική ηγεσία!
Ή μήπως δεν βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με αυτούς που σήμερα καταληστεύουν και υπονομεύουν ολάκερη την ανθρωπότητα και όμως διατείνονται ότι έχουν την ίδια πίστη με τους προφήτες! Πράγμα που ασφαλώς κάνουν και όλοι οι χριστιανοδημοκράτες και οι χριστιανικοινωνιστές, που καπηλεύονται πολυειδώς και πολυτρόπως το χριστιανισμό!
Και το δυστύχημα είναι πως, όπως φαίνεται, η άθλια αυτή καπηλεία της χριστιανικής, αλλά και της προφητικής διδασκαλίας θα τραβήξει σε μάκρος ! Εφόσον θα υπάρχουν αυτοί, που στο όνομα του Χριστού και των προφητών, θα πλουτίζουν με τον ιδρώτα και το αίμα των αθώων. Αυτοί που θα δίνουν αντιπαροχή τη συνείδησή τους για τα αργύρια της προδοσίας του ανθρώπου. Αυτοί που τα δρεπάνια και άροτρα του λαού θα τα κάνουν «έξυπνες» βόμβες και επονείδιστα χρέη, για την εκ του ασφαλούς δολοφονία του!
Οι ομογάλακτοι αρχιερείς της καπηλείας της προφητικής και χριστιανικής διδασκαλίας!…

παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: papailias6391@gmail.com

3 Σχόλια

  1. Posted by σχολιαστής on 18 Αυγούστου, 2015 at 8:35 μμ

    σκέφτομαι μέρες να σχολιάσω αλλά δεν έχω το κουράγιο, δεν έχω την διάθεση.
    Είναι πολύ εκνευριστικό και άσχημο αυτό όλο που ζούμε…
    Και πολύ άσχημο είναι που διάβαζα σαν μάθημα τα κείμενά σας πατέρα Ηλία, αλλά από ένα σημείο και μετά τι;
    Τι συμβαίνει;
    Πάψατε να έχετε δίκιο σε αυτά που καταγγέλετε;
    Όχι…
    Σας είχα γράψει κάποτε με στήριξη και είχα αναφέρει το παράδειγμα του Αγίου Νεκταρίου, γι’ αυτά που σας κάνουν.
    Εσείς πάτερ γιατί με απελπίζετε; Γιατί με κάνετε να λυπάμαι, να θυμώνω;

    Και πως να σας εξηγήσω ότι δεν είναι κακοπροαίρετη η ένσταση, ο θυμός με αυτά που λέτε;
    Τι να σχολιάσω;
    Το καθεστώς των σαμαροβενιζέλων ή για την άθλια ευρώπη;

    Πως μπορείτε να μην βλέπετε ότι πίσω από αυτά έχουν κρυφτεί οι σημερινοί απατεώνες συριζανέλ, που εξευτέλισαν τον κόσμο και οδήγησαν σε αδιέξοδα;
    Γιατί να μην μπορούσε να επικαλεστεί κάτι αντίστοιχο ένας Καποδίστριας;

    Αν θέλετε να μην μου απαντήσετε σε αυτά, πείτε μου παρακαλώ πως να πιστέψω, πως να μην απελπίζομαι, γιατί φωνές σαν τη δική σας είχα για στήριγμα και τώρα διαβάζω αυτά τα μακρυνάρια που σωστά -υποθέτω- τα λέτε (δεν έχω κουράγιο να διαβάσω γιατί δεν υπάρχουν μέσα οι κουτοπόνηροι που είναι επάνω τώρα, αλλά ξέρω το ύφος της γραφίδας σας), αλλά πιο πολύ απογοητεύομαι, πιο πολύ μαυρίζω ξέροντας και έχοντας επίγνωση του τι καθίκια είναι οι τωρινοί.

    Ας είναι, αν θέλετε μου απαντάτε και αν θέλετε ρωτήστε τη συνείδησή σας να σας πει αν σχολιάζω ως ψεύτης ή με καρδιά.

    Καλό σας βράδυ

    Απάντηση

  2. Αγαπητέ μου συμφωνώ απόλυτα σε όσα λέτε. Δεν μπορώ να καταλάβω, πού διαφωνούμε. Δεν φταίω εγώ αν ο Τσίπρας και ο Καμένος αποδείχτηκαν ανάξιοι της εμπιστοσύνης μας. Δεν είμαι προσωπολάτρης ούτε οπαδός κανενός. «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια»!….

    Απάντηση

    • Posted by σχολιαστής on 2 Σεπτεμβρίου, 2015 at 7:27 μμ

      Το ξέρω πατέρα Ηλία, γι’ αυτό και επειδή ήδη πουλάνε σε ξένα funds την περιουσία των Ελλήνων, ήδη εξελισσόμαστε μια και καλή σε πειραματόζωα και κοινωνικό εργαστήρι, δεν ήθελα άλλους (εννοώ τα κόμματα) πατριδοκάπηλους να μας δουλεύουν, είχα τόσο (και έχω ακόμα) θυμώσει που τους σιχαίνομαι και γι’ αυτό παρασύρθηκα μάλλον, αφού τα κείμενά σας τα είχα για μάθημα όχι θρησκευτικό, αλλά πολιτικό-κοινωνικό με όρους πνευματικής συγκρότησης.
      Και κακώς, και ζητώ συγγνώμη, είχα την εντύπωση ότι τους πατριδοκάπηλους τσιπροκαμμένους τους είχατε αποβάλλει από την κριτική υπό το καθεστώς του θύματος των ξένων δυναστών.
      Μόνο που θύματα εν προκειμένω είναι οι πολίτες της χώρας και όχι όλα τα κομματικά ρετάλια, τα οποία δεν μπορούν πίσω από τις ξένες ελίτ να ζητούν να παριστάνουν τα θύματα όταν μας φλόμωναν στις «αντιμνημονιακές» πομφόλυγες για να πάρουν την κουτάλα της εξουσίας και μετά έγιναν ευπειθέστεροι του αναμενόμενου ώστε να είναι σήμερα οι πιο επιθυμητοί από την ολιγαρχία, για να κυβερνήσουν.

      Ωστόσο σας ζητώ συγγνώμη για την εσφαλμένη εκτίμησή μου πατέρα Ηλία, την οποία διατύπωσα γιατί σε αντίθεση με άλλους, εσάς σας έχω σε εκτίμηση και μαθαίνω από τα γραπτά σας.

      Καλή συνέχεια, σας ευχαριστώ.

      Απάντηση

Σχολιάστε