γελοία απόπειρα ηθικής δολοφονίας…

Κάποιοι, για να δοκιμάσουν τον όσιο Αγάθωνα, του είπαν: «Αββά είσαι αλαζόνας και πόρνος, άδικος και φλύαρος». Κι εκείνος δεν αντέδρασε. Όταν όμως του είπαν ότι είναι «αιρετικός» εξανέστη και διαμαρτυρήθηκε έντονα. Που σημαίνει ότι η συκοφαντία αυτή, σε βάρος ιδιαίτερα ενός κληρικού, αποτελεί βαρύτατη ύβρη!

Και, δυστυχώς,  τη βδελυρή και κακοηθέστατη αυτή συκοφαντία και ύβρη εκτόξευσε εναντίον μου ο  Σ/τος Αιτ/νίας σε συνάθροιση (16-12-13) όλων των εφημερίων της Αιτ/νίας. Τους οποίος άφησε εμβρόντητους, ισχυριζόμενος, όπως με πληροφόρησαν, ότι «κινούμαι στα όρια της αίρεσης». Γεγονός, που στη γλώσσα των έντιμων ανθρώπων συνιστά ατιμία και ηθική δολοφονία.

Και η αφορμή; Ο Παλαιοημερολογίτης (ΓΟΧ) Μητροπολίτης Ακτίου, Βονίτσης και Στερεάς Ελλάδος κ. Ανατόλιος Ψυχογιός, ύστερα από μόχθους και αγώνες κάπου σαράντα ετών, δημιούργησε στα Παλιάμπελα της Βόνιτσας τη θαυμάσια «Ακαδημία ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός». Και ο Σ/τος Αιτ/νίας κ. Κοσμάς έκλεισε με αλυσίδες την είσοδο του Ι. Ναού του ιδρύματος. Γεγονός, που αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, μνημείο επονείδιστης μεσαιωνικής βαρβαρότητας. Η οποία, όταν μεταφυτεύεται από τα μεσάνυχτα του Μεσαίωνα στην ανατολή του 21^ου αιώνα, αποτελεί επιπλέον και τρόπαιο παραλογισμού και γελοιότητας. Γεγονός, που, από συναίσθηση στοιχειώδους ηθικής υποχρέωσης, κατήγγειλα.

Με βάση, λοιπόν, αυτή την αφορμή και πρόσχημα την περί αιρέσεως δολοφονική «λάσπη», ο Σ/τος Αιτ/νίας έδωσε εντολή στους εφημερίους να μην μου επιτρέπουν πλέον το κήρυγμα. Τη στιγμή, που η απαγόρευση του κηρύγματος, όπως επανειλημμένα, έχω καταγγείλει είχε επιβληθεί προ πολλού. Και μάλιστα η αφετηρία της βρίσκεται στο χρονικό σημείο κατά το οποίο η Σκύλλα του ΠΑΣΟΚ αδελφοποιήθηκε με τη Χάρυβδη της Ν. Δημοκρατίας. Και ιδιαίτερα, αφότου στον πρωθυπουργικό θώκο αναρριχήθηκε ο σιωνιστής κ. Σαμαράς. Και, βέβαια, όπως  η πραγματικότητα φωνάζει, τα αίτια της δεν είναι θρησκευτικά, αλλά κομμαιτικά.

Και θα ήθελα στο σημείο αυτό να καλέσω τους «αγίους ιεροεξεταστές» του 21^ου αιώνος να μας πουν: Ποια είναι το όνομα της «αίρεσης, στα όρια της οποίας κινούμαι» και ποια τα χαρακτηριστικά της; Ή μήπως είναι αίρεση η φιλοπατρία; Και ο Διάκος, ο Παπαφλέσσας και τόσοι άλλοι, που αγωνίστηκαν υπέρ πίστεως  και πατρίδας ήταν αιρετικοί; Όπως εξάλλου δεν είναι δόγματα της Εκκλησίας οι αλυσίδες στους ναούς και τα φίμωτρα στους κληρικούς. Ή ακόμη ο ναζισμός και ο σιωνισμός!

Και λέω ο «σιωνισμός» και ο «ναζισμός», γιατί, αφότου εκδηλώθηκε ο εναντίον μου διωγμός, προ ενός και μισού περίπου χρόνου, μου διεμηνύθη αυστηρά, όπως επανειλημμένα έχω καταγγείλει,  από το μητροπολιτικό περιβάλλον να μην κάνω λόγο, στα κηρύγματά μου, για τους…Γερμανούς! Γεγονός που υποδηλώνει ότι η δολοφονική περί αιρέσεως «λάσπη» είναι συνεπής προς την πάγια γκαιμπελική τακτική των σιωνιστών και ναζιστών να συνοδεύουν το ληστρικό τους έργο με την παράλληλη συκοφαντική δυσφήμηση. Όπως στην περίπτωση της ληστρικής καταδρομής εναντίον της πατρίδας μας. Που τη συνόδευσαν με την απονομή των «ευσήμων», περί «τεμπέληδων», δηλαδή, και «διεφθαρμένων» Ελλήνων…

Τακτική που παραπέμπει στην ηθική δολοφονία του Χριστού, όταν, πριν τη σταύρωσή του, ο αρχιερέας του συνεδρίου αποφάνθηκε ότι είναι «άξιος θανάτου», επειδή «εβλασφήμησε»! Και σε μύρια άλλα παραδείγματα. Για να αποδεικνύεται, διαχρονικά, ότι κακουργότεροι μεταξύ των κακούργων είναι κάποιοι αρχιερείς. Αφού διαιωνίζουν το έργο της δολοφονίας του Χριστού. Πραγματικότητα, που αποκρυσταλλώνεται στην περίφημη ετυμηγορία του Χρυσόστομου ότι «δεν φοβήθηκα τίποτε τόσο, όσο τους δεσποτάδες, πλην εξαιρέσεων»…

Και, αν το βαθύτερο αίτιο, σχετικά με την απαγόρευση του κηρύγματος, είναι από πολιτικής σκοπιάς ο φόβος μήπως χάσουν την κομματική τους πελατεία, από θρησκευτικής είναι ο φθόνος. Πραγματικότητα, που περιέργως διέγνωσε  ο Πιλάτος, όταν οδήγησαν ενώπιόν  του το Χριστό, προκειμένου να εγκρίνει τη σταύρωσή του. «Ήδει», μας λέει το Ευαγγέλιο, «ότι δια φθόνον παρέδωκαν αυτόν» (=γνώριζε ότι από φθόνο τον παρέδωσαν). Και ασφαλώς από φθόνο διώχτηκαν και ο Χρυσόστομος και ο Πατροκοσμάς και ο Άγιος Νεκτάριος και αναρίθμητοι άλλοι!

Βέβαια η ελαχιστότητά μου δεν είμαι άγιος. Όσοι όμως έχουν ακούσει κηρύγματά μου και διαβάσει δημοσιεύματά μου καταλαβαίνουν το λόγο, για τον οποίο όπλισαν τον προφανέστατα πολιτικό διωγμό εναντίον μου με τη δολοφονική «λάσπη» της αίρεσης. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς όσοι πληροφορούνται τη σκευωρία «φτύνουν στον κόρφο τους» και αναρωτιούνται και λένε: «Καλά δεν ντρέπονται λίγο. Τόσο ανόητοι είναι»!…

Οι πρόγονοί μας έλεγαν ότι, «πριν μιλήσει κάποιος, πρέπει να βουτάει τη γλώσσα του στο μυαλό». Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν κατέχει μια υπεύθυνη θέση. Που σημαίνει ότι τα λεγόμενά του πρέπει να τα θεμελιώνει με λογικά και ηθικά επιχειρήματα. Εκτός και αν την φαιά ουσία της κρανιακής του κάψας την έχει διαγουμίσει το περιβάλλον του. Γιατί η προσφυγή στη «λάσπη» εγκυμονεί τον κίνδυνο όχι μόνο να ενταφιαστεί ο λασπολόγος, μέσα στο χυλό της «λάσπης» του, αλλά και να γελοιοποιηθεί.

Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν κάποιες ενέργειές δεν αποτελούν απλά και μόνο μνημεία μεσαιωνικής βαρβαρότητας, αλλά-για να χρησιμοποιήσω γλώσσα ανάλογη με αυτή του Σ/του Αιτ/νίας κ. Κοσμά-έχουν παραβιάσει ακόμη και τα όρια ης γελοιότητας!…

 

http://papailiasyfantiw.wordpress.com

e mail: yfantis.ilias@gmail.com